'കാറുകെട്ടിപ്പുഴ'

വേനല്‍ സൂര്യന്റെ ചൂടസഹ്യമാവുമ്പോള്‍ വിണ്ടുണങ്ങിക്കരയുവാനൊരുങ്ങുന്ന ഭൂമിയെ തഴുകി ആശ്വസിപ്പിക്കുവാന്‍ ഇടതിങ്ങിയ കരിമേഘങ്ങളുടെ അകമ്പടിയോടെ ഭൂഖണ്ഡങ്ങള്‍ താണ്ടി അറബിക്കടലോരം ചേര്‍ന്ന് വായുദേവനെത്തുമ്പോള്‍ വടക്കോട്ട് പിന്‍വാങ്ങുന്ന ആദിത്യനെ പൂര്‍ണ്ണശോഭയില്‍  വീണ്ടും കണ്ടുകിട്ടുവാന്‍ വര്‍ഷകാലം പൊലിയുവോളം  കാത്തിരിക്കണം. അഗാധനീലിമയേറിയ മഹാസമുദ്രങ്ങളിലെ ലവണാംശമധികമുള്ള  ജലകണങ്ങള്‍ വാനമേഖങ്ങളിലേറി തുമ്പിക്കൈ വണ്ണത്തില്‍ ശുദ്ധജലമായി ഭൂമിയില്‍ പതിക്കുമ്പോള്‍ വീണ്ടും തളിരിടുന്നു പുതുജീവനുകളങ്ങോളമിങ്ങോളം. പുതുമഴയില്‍ ഭൂമി പുളകിതയാകുമ്പോള്‍ മണ്ണ് പളുങ്കുപോലെ ഉയിര്‍ത്തുയരുമ്പോളുതിര്‍ക്കുന്ന നിശ്വാസമെന്നും  ആസ്വാദ്യകരവും. ഉഷ്ണത്തില്‍ പൂത്തുലയുന്ന മാവും പ്ലാവും ചക്കയിലുമെല്ലാത്തിലും അതിമനോഹരിയാണ് ആഞ്ഞിലി മരങ്ങള്‍. അതിലും വിവിധ വര്‍ണങ്ങളില്‍ നിറയുന്ന  ആഞ്ഞിലിപ്പഴങ്ങള്‍. മരത്തില്‍ തന്നെ കിടന്നു വിളയുമ്പോള്‍ അതിമധുരവും രുചിയധികമേറിയതാണെങ്കിലും എത്തിപ്പിടിക്കുവാന്‍ ബുദ്ധിമുട്ടായിരുന്നു. നാവില്‍ നിറയുന്ന വെള്ളത്തുള്ളികള്‍ ആമാശയത്തിലെത്തി ധൈര്യം പകരുമ്പോള്‍ വലിയ മരങ്ങളിലും അനായാസമായി വലിഞ്ഞു കയറുക തന്നെ ചെയ്തിരുന്നു. 'മോനേ എണീക്ക് സ്‌കൂളില്‍ പോവാന്‍ നേരമായി ' വല്യമ്മയുടെ പതിവ് വിളി കേട്ടുതന്നെയാണ് ഇന്നും പാപ്പായി ഉണര്‍ന്നത്. എന്നത്തേതുംപോലെ സുന്ദര പുലര്‍ക്കാല സ്വപ്നങ്ങളെ ഭംഗപ്പെടുത്തുന്ന ഇത്തിരി കനപ്പിച്ചിട്ടാണെങ്കിലും സ്‌നേഹമസൃണമായ വിളി. സാവധാനം കണ്ണുതുറന്നെങ്കിലും പുതപ്പ് മൂടിയതിനാല്‍ ഇരുട്ടില്‍ തന്നെ കുറച്ചുനേരം കൂടെ കിടന്നു. എന്തായിരുന്നു ഇന്നത്തെ സ്വപ്നം, ഓര്‍ത്തെടുക്കുവാന്‍ സാധിക്കുന്നില്ലെങ്കിലും മാധുര്യമുള്ളത് തന്നെ, വെളിച്ചം കുറഞ്ഞ കുന്നിന്‍ ചെരുവിലൂടെ നടന്നു മേലോട്ട് കയറുമ്പോള്‍  ചെമ്പട്ട് പുതച്ച അസ്തമന സൂര്യന്റെ പ്രഭയില്‍ തെളിഞ്ഞ ആകാശശോഭയില്‍ ആരോ മാടിവിളിക്കുന്നു. നടക്കുകയല്ലായിരുന്നു ആവേശത്തോടെ ഓടുകയായിരുന്നു, എന്നാലും എത്ര ഓടിയിട്ടും എത്തിപ്പിടിക്കുവാന്‍ സാധിച്ചുമില്ല,അപ്പോഴേയ്ക്കും വല്യമ്മച്ചിയുടെ വിളിയെത്തി, സാരമില്ല നാളെ അതിശീഘ്രത്തിലോടണം. വല്യമ്മച്ചി ആനി ആന്റിയോട് ഉച്ചത്തില്‍ എന്തൊക്കെയോ സംസാരിക്കുന്നുണ്ട്, പതിവുള്ളതായതുകൊണ്ട് കാര്യമാക്കാതെ ഉമിക്കരിപ്പാട്ടയില്‍ പരതി, ഒരുതരി കയ്യില്‍കിട്ടിയതുമായി തിരിഞ്ഞതും ഉപ്പുഭരണിയുമായി വല്യമ്മച്ചി മുന്നില്‍ 'ഇത്തിരി ഉപ്പുകൂട്ടി തേച്ചോളെട മോനെ പല്ലുവേദന മാറിക്കിട്ടും' അപ്പോള്‍ മാത്രമാണ് തലേന്ന് കലശലായ  പല്ലുവേദനയുണ്ടായിരുന്ന കാര്യം ഓര്‍മ്മവന്നത് അപ്പോള്‍ തന്നെ വീണ്ടും വേദനിക്കുന്നതുപോലെ. കൈകൊണ്ട് താനെ തടവുവാനും തുടങ്ങിയപ്പോള്‍ വല്ല്യമ്മച്ചി വീണ്ടും പറഞ്ഞു 'വേദനിക്കും കിടക്കുന്നതിനു മുന്‍പ് ഉപ്പുവെള്ളം കൊള്ളുവാന്‍ പറഞ്ഞപ്പോള്‍ കേട്ടില്ലല്ലോ'. മറുത്തൊന്നും പറയാതെ ഉമിക്കരി കൈ വെള്ളയില്‍ വച്ച്  കല്ലുപ്പും ചേര്‍ത്ത് ഞെരിച്ചു വായിലെല്ലാവശത്തും തിരുമ്മുവാന്‍ തുടങ്ങിയപ്പോള്‍ വീണ്ടും വേദനിക്കുതുപോലെ. നേരെ കിണറിന്നരികിലേയ്ക്ക്  നടന്നു. പോകുന്ന വഴി അപ്പാപ്പന്റെ പറമ്പില്‍ നിന്നുമൊരീര്‍ക്കിലികൂടിയെടുത്തു.  അപ്പാപ്പന്റെ പറമ്പില്‍  തൈത്തെങ്ങുകള്‍ ധാരാളമുണ്ടെങ്കിലും പച്ച ഈര്‍ക്കിലി എടുക്കുവാന്‍ അനുവാദമില്ല പകരം ഉണങ്ങിയതു മാത്രം. എന്നാലും പച്ച ഈര്‍ക്കിലി നടുവേ മുറിച്ചുള്ള മയമുള്ള ഭാഗം നാക്കിലുരക്കുമ്പോളുള്ള  സുഖം കിട്ടുവാനായി മറ്റാരും കാണാതെയെടുക്കുന്നതും പതിവാണ്. ആറാം ക്ളാസില്‍ പഠിക്കുന്ന പാപ്പായി എന്നു വിളിപ്പേരുള്ള ബോബിമോന്‍ ജോസിന് അപ്പനും മറ്റൊരു ദിക്കില്‍ പാര്‍ക്കുന്ന അമ്മയുമുണ്ട്  എന്നാല്‍ നിലവില്‍ അപ്പന്റെ അമ്മയുടെ സംരക്ഷണം മാത്രം. അപ്പന്റെ വിവാഹം കഴിക്കുവാന്‍ മറന്നുപോയ മൂന്നാമത്തെ പെങ്ങളും വല്യമ്മച്ചിയുടെ ഇളയ മകളുമായ  ആനി ആന്റിയും കൂടെ ഉണ്ടെങ്കിലും പാപ്പായിയെന്നും വീട്ടില്‍ അധികപ്പറ്റു മാത്രം. പഠനത്തില്‍ ബഹുകേമനല്ലെങ്കിലും ഒരു വിഷയത്തിലും തോല്‍ക്കാതിരിക്കുവാന്‍ കിണഞ്ഞു ശ്രമിക്കും, പ്രത്യേകിച്ചും ആനി ആന്റിയുടെ കുത്തുവാക്ക് കേള്‍ക്കാതിരിക്കുവാന്‍. എന്തുകൊണ്ടാണ് ആനി ആന്റിക്ക് മാത്രം മൂക്കത്തു ശുണ്ഠിയെന്നെപ്പോഴും ചിന്തിക്കുമെങ്കിലും ഒരിക്കല്‍ തൊമ്മി അപ്പാപ്പനുമായുള്ള തര്‍ക്കങ്ങള്‍ക്കൊടുവില്‍ തീരുമാനവുമായി കല്യാണം കഴിക്കാത്തതുകൊണ്ടു തന്നെ അതിന്റെ കാരണം തൊമ്മി അപ്പാപ്പനും. കോളേജ് വാദ്യാരായ തൊമ്മി അപ്പാപ്പന്‍ കുടുംബ സമേതം പട്ടണത്തില്‍ താമസിക്കുന്നു ഒഴിവുള്ളപ്പോഴെല്ലാം വല്യമ്മയെ പരിചരിക്കുവാനെന്ന ഭാവേന എത്തുമെങ്കിലും പണി വല്ല്യമ്മയ്ക്കാണ്. തൊമ്മി അപ്പാപ്പനൊരു കോമളനാണ് അധികമുയരമില്ലെങ്കിലും ചെറിയ കുംഭയോടുകൂടിയ ആവശ്യത്തിന് വണ്ണമുള്ള ശരീരവും, ആണുങ്ങളുടെ അഴകായ കട്ടിമീശയോടൊപ്പം  വിശാലമായ നെറ്റിത്തടങ്ങളുണ്ടെങ്കിലും ഒരു മുടിപോലും പൊഴിഞ്ഞിട്ടില്ല.  ഇത്രയൊക്കെയാണെങ്കിലും അദ്ദേഹത്തിന്റെ ഇടയ്ക്കുള്ള സന്ദര്‍ശനം പാപ്പായിക്ക് പണിതന്നെയാണ് വീടിനു പുറത്തിറങ്ങുവാന്‍ സമ്മതിക്കില്ല പിന്നെ എപ്പോഴും വായിച്ചുകൊണ്ടിരിക്കുവാനുള്ള ഉത്തരവും. അതിലും സഹിക്കുവാന്‍ വയ്യാത്തത് സിഗററ്റിനുള്ള ഓട്ടമാണ്. പലപ്രാവശ്യമായി ഓരോ പഞ്ഞികെട്ടിയ സിഗരറ്റ് തന്നെ വേണം അത് ഓരോന്നായി പാപ്പായി തന്നെ ദൂരെയുള്ള അങ്ങാടിക്കടയില്‍ നിന്നും നടന്നു പോയി വാങ്ങണം. മടുപ്പാണെങ്കിലും മറുത്ത് പറയാത്തത് അത്രയും നേരം പുസ്തകത്തിന്റെ മുന്‍പിലിരിക്കേണ്ടല്ലോ എന്നുള്ളതോര്‍ത്തുമാത്രമാണ്. തൊട്ടി സാവധാനം താഴ്ത്തി വെള്ളമെടുക്കുവാന്‍ തുടങ്ങിയപ്പോള്‍ വീണ്ടും സൂക്ഷിച്ചു കിണറ്റിലേയ്ക്ക് നോക്കി ഓളങ്ങളില്‍ അനക്കമുണ്ട്, പുഴയില്‍ നിന്നും കിട്ടിയ മൂന്ന് വരാല്‍ മീന്‍ കുഞ്ഞുങ്ങളിപ്പോള്‍ വലുതായിരിക്കണം, നന്നായി വെട്ടി മറിയുന്നുണ്ട്. വാളയോടായിരുന്നു താല്പര്യം, നല്ല രുചിയുള്ള മല്‍സ്യം. അതിലുപരി പനഞ്ഞീന്‍ തേങ്ങാചിരണ്ടിയിട്ടു വറുക്കുമ്പോള്‍ രുചിയേറും. ഒരു കുഴപ്പം മാത്രമല്ല മറ്റെല്ലാ  മല്‍സ്യകുഞ്ഞുങ്ങളെയും ഭക്ഷിക്കും അതിലുപരി പൂര്‍ണ്ണവളര്‍ച്ചയാകുവാന്‍ കൂടുതല്‍ നാളുകള്‍ വേണ്ടി വരും. മുന്‍പൊരിക്കല്‍ ഒരു വാളകുഞ്ഞിനെ നിക്ഷേപിച്ചെങ്കിലും അതിനെത്തുടര്‍ന്നു വന്ന വെള്ളപ്പൊക്കത്തില്‍ ചാടിപ്പോയി. വല്യമ്മച്ചിയുടെ അനുമാനത്തില്‍ അതിന്റെ ഇണവന്നുവിളിച്ചപ്പോള്‍ പോയതാണെന്നാണ്, ഏതായലും സങ്കടമുണ്ടായെങ്കിലും വിശാലമായ പുഴയിലേക്കാണെന്നോര്‍ത്തു ആശ്വസിച്ചു.  പുഴയോരത്ത് വീടുള്ളത് പുഴയുടെ കളകള നാദം ശ്രവിക്കുന്നതിനോടൊപ്പം  വേണ്ടുവോളം നീന്തിതുടിക്കുവാനുള്ള സൗകര്യമാണ്. കാറുകെട്ടിപ്പുഴയ്ക്ക് പലപേരുകള്‍ ഓരോ ദേശങ്ങളിലുമുണ്ടെങ്കിലും പടിഞ്ഞാറേ ചക്രവാളത്തില്‍ കറുത്ത മേഘങ്ങള്‍ ആവരണം ചെയ്യുമ്പോള്‍ പുഴയുടെ കിഴക്കുദിശയില്‍ നിന്നും ആരവമുയരുന്നതിനാലാണ്  ഇവിടെ പുഴയ്ക്ക് കാറുകെട്ടിയെന്ന പേരുനല്‍കിയതെന്നും വല്യമ്മച്ചി പറഞ്ഞതോര്‍മ്മയുണ്ട്. പലനാളുകളില്‍ കാതോര്‍ത്തിരുന്നെങ്കിലും ശ്രവിക്കുവാന്‍ സാധിച്ചില്ല എന്നാല്‍ ഒരിക്കല്‍ പടിഞ്ഞാറു ഭാഗങ്ങളില്‍ കാര്‍മേഘങ്ങള്‍ക്കിടയിലൂടെ മിന്നല്‍പിണറുകള്‍ പാഞ്ഞപ്പോള്‍ കിഴക്കുദിശയില്‍ മുഴക്കങ്ങള്‍ ഉദിച്ചത് കേട്ടപ്പോള്‍ കാറുകെട്ടിയ്ക്ക് പകരം കാറുകൊട്ടി എന്നതാണ് കൂടുതല്‍  യോജിച്ചതെന്ന് ചിന്തച്ചിരുന്നു.  പെരുമ്പറ മുഴക്കി ഉറഞ്ഞുതുള്ളുന്ന കരിവര്‍ണ്ണങ്ങളുടെ വരവിനെ മുന്നറിയിക്കുന്ന കാറുകൊട്ടിപ്പുഴ. വിസ്തൃതിയില്‍ വളഞ്ഞൊഴുകുന്ന കാറുകെട്ടിപ്പുഴയൊരു  സുന്ദരിയായിരുന്നു പ്രിയകൂട്ടുകാരി തേച്ചാലിയുടെ ജീവനെടുക്കുന്നതുവരെ. വീട്ടിലെ വിളിപ്പേരായിരുന്നെങ്കിലും അപൂര്‍വ്വനാമമായിരുന്നു തേച്ചാലിയുടേത്, വീട്ടിലെ ഏഴാമത്തവള്‍ക്ക് മാത്രമീ അസ്വാഭാവികത ലഭിച്ചതിന്റെ കാരണവും അവളുടെ 'അമ്മതന്നെ വിവരിക്കുകയുണ്ടായി. നാലാം ക്ളാസില്‍ പഠിക്കുന്നവേളയിലോരിക്കല്‍ കോരിച്ചൊരിയുന്ന പുതുമഴയുടെ അനുഭൂതിയില്‍ കുടയില്ലാതെ നനഞ്ഞൊലിച്ചു അവളുടെ വീട്ടുവാതില്‍ക്കലെത്തിയപ്പോള്‍ 'പാപ്പായി എടാ മോനെ പുതുമഴ നനഞ്ഞാല്‍ പനിവരും' എന്നുവിളിച്ചുകൊണ്ട് അകത്തേയ്ക്ക് കയറ്റി കൈയ്യിലൊരു തോര്‍ത്തും തന്നിട്ട് വീണ്ടും പറഞ്ഞു 'ശരിക്ക് തോര്‍ത്തിക്കോ'. എന്തോ ആ അമ്മയ്ക്കെന്ന വലിയ ഇഷ്ടമായിരുന്നു ചായയുടെ കൂടെ പലഹാരമായി കൊഴുക്കട്ട പുഴുങ്ങിയതും എടുത്തുവച്ചിട്ടാണ്  തേച്ചാലിയെ വിളിച്ചത്, കൂട്ടത്തില്‍ അവളുടെ ഓമനപ്പേരിന്റെ രഹസ്യവും വെളിപ്പെടുത്തി   ആ അമ്മയുടെ വല്യമ്മയുടെ പേരായിരുന്നുപോലും അതും ചരിത്രതാളുകളിലിടമുള്ള പേര്. അവളുടെ മാമോദീസ വേളയില്‍ തലതൊടാന്‍ വന്നതും ആ അമ്മയായിരുന്നു. പള്ളിയിലെത്തിയപ്പോള്‍ മാത്രമാണ് അങ്ങനെയൊരു പേരു നിര്‍ദ്ദേശിച്ചതുപോലും. ഏതായാലും പാപ്പായിയ്ക്കിഷ്ടാമായിരുന്നു തേച്ചാലിയെയും അവളുടെ ഓമനപ്പേരിനെയും. നീണ്ടു മെലിഞ്ഞ ശരീര പ്രകൃതിയോട് ചേരുന്ന കറുത്ത നീളമുള്ള മുടിയും വിടര്‍ന്ന കണ്ണുകളും.  അധികം സംസാരിക്കാത്ത പ്രകൃതമാണെങ്കിലും നന്നായി ചിരിക്കുവാന്‍ പിശുക്കു കാണിക്കാത്തതിനാല്‍ പ്രസന്നമായ വട്ടമുഖവും മേല്‍നിരയിലെ രണ്ടു പല്ലുകളില്‍ ലേശം മഞ്ഞനിറമുണ്ടായിരുന്നെങ്കിലും അല്‍പം വിടര്‍ന്ന ചെഞ്ചുണ്ടുകളില്‍ മറഞ്ഞിരുന്നു. ചായയും പലഹാരണത്തിനു പുറമെ അവരുടെ വീട്ടില്‍ മാത്രമുള്ള ചെറിയ തേന്‍വരിക്ക മാമ്പഴവും തരുവാന്‍ മറന്നില്ല. നന്നായി പഴുക്കുമ്പോള്‍ വലിച്ചുകുടിക്കുന്ന മാമ്പഴം പക്ഷെ പഴുത്തില്ലെങ്കില്‍ ഉപ്പുകൂട്ടിപ്പോലും കഴിക്കുവാനും കൊള്ളില്ല. മഴയും മഴക്കാറുകളും ഭൂമിയിലുള്ള എല്ലാ ജീവജാലങ്ങള്‍ക്കും പുതുജീവനേകുമ്പോള്‍  അവയ്ക്ക് അകമ്പടിയായെത്തുന്ന ഇടിമിന്നലുകള്‍ അനര്‍ഥങ്ങളോടൊപ്പം ജീവിതങ്ങളും കവര്‍ന്നെടുക്കുന്നത് തടുക്കുവാനാകില്ല. പെരുമഴക്കാലങ്ങളുടെ ആരംഭങ്ങളില്‍  കാര്‍മേഘങ്ങളില്‍ മറഞ്ഞിരിക്കുന്ന സംഹാരദൂതനെ തെളിനീര് നിറഞ്ഞ കാറുകെട്ടിപ്പുഴയ്ക്ക് അദൃശ്യമായി നിലകൊള്ളുമ്പോള്‍  പെരുമ്പറ മുഴക്കി മുന്നറിയിപ്പുകൊടുക്കുവാന്‍ സാധിക്കാതെ  വരും. അങ്ങനെയൊരുനാളിലെ സന്ധ്യാവേളയില്‍ ചേച്ചിയോടൊപ്പം പുഴയില്‍ കുളിക്കുവാനെത്തിയ എന്റെ പ്രിയമിത്രത്തിനെയും ആകാശങ്ങളിലെ നിര്‍ദ്ദയായ തീപ്പൊരി കൂട്ടികൊണ്ടുപോയി.  ചേച്ചി തുണി തിരുമ്മിക്കൊണ്ടിരുന്നപ്പോള്‍ പാവം തേച്ചാലി അരയോളം വെള്ളത്തില്‍ കുളിക്കുകയായിരുന്നു. ഭയാനകമായ ശബ്ദത്തോടെ വെള്ളത്തില്‍ പതിച്ച സംഹാരദൂതന്‍ ആദ്യമേ അവളെ കാറുകെട്ടിപ്പുഴയുടെ അഗാധങ്ങളിലേയ്ക്ക് കൂട്ടിക്കൊണ്ടുപോയി പിന്നീട് അധികം താമസിയാതെ അവളേയും കൂട്ടി വാനമേഖങ്ങളിലൂടെ സഞ്ചരിച്ചു കാണണം. ചേച്ചിയുടെ നിലവിളി കേട്ടോടിയെത്തിയ ഇഷ്ടിക തൊഴിലാളികളുടെ മണിക്കൂറുകള്‍ നീണ്ട തിരച്ചിലകള്‍ക്കൊടുവില്‍ അവളുടെ ചേതനയറ്റ ശരീരം പുഴയുടെ ആഴങ്ങളില്‍ നിന്നും കണ്ടെടുത്തു. രാത്രിയില്‍ തന്നെ അതിമനോഹരിയായ  മാലാഖയെപ്പോലെ അണിയിച്ചൊരുക്കി ഇരുവശങ്ങളിലും തൂവെള്ള ചിറകുകളുമായി പെട്ടിയില്‍ കിടത്തിയപ്പോഴും മുഖകാന്തി ശമിച്ചിട്ടില്ലായിരുന്നു. പിറ്റേദിവസം ഉച്ചയ്ക്ക് മുന്‍പ് അവളുടെ സ്‌കൂളിലെ എല്ലാകുട്ടികളും അവളെ കാണുവാനെത്തിയപ്പോഴും അവസാനം പള്ളിയിലെ സെമിത്തേരിയില്‍ അടക്കം ചെയ്യുമ്പോളും കരയുവാന്‍ സാധിക്കാതെ മനസ്സ് വിങ്ങിപൊട്ടിക്കൊണ്ടിരിക്കുകയായിരുന്നു. പെരുമഴക്കാലങ്ങളുടെ ആദ്യദിനങ്ങളിലെല്ലാം തന്നെ അവളുടെ ഓര്‍മ്മകള്‍ തിരിച്ചു വരാറുണ്ട് പിന്നീടൊരിക്കലും ചിരിച്ചു കണ്ടിട്ടില്ലാത്ത അവളുടെ അമ്മച്ചിയുടെ അരികിലെത്തുമ്പോഴൊക്കെ എന്തു സംസാരിക്കണമെന്നറിയാതെ മുഖംതാഴ്ത്തി നടന്നുപോകും. 'പാപ്പായിയെ സ്‌കൂളില്‍ പോവാറായെ' എന്ന വല്യമ്മച്ചിയുടെ വിളിയാണ് തേച്ചാലിയുടെ ഓര്‍മ്മകളില്‍ നിന്നുമുണര്‍ത്തിയത്. വീണ്ടും വെള്ളം കോരിയെടുത്ത് കാലും മുഖവുമെല്ലാം കഴുകി എത്തിയപ്പോള്‍ മരച്ചീനി പുഴുങ്ങിയതും ചാളക്കറിയും ഭാഗ്യം ഇന്നെങ്കിലും പഴങ്കഞ്ഞിയില്‍ നിന്നും മോചനമായി. അടുക്കളയുടെ മൂലയില്‍ ചാരിനിന്ന് ആനി ആന്റിയും കഴിക്കുന്നുണ്ട്. മുഖഭാവം  കണ്ടാലറിയാം വീണ്ടും വല്യമ്മച്ചിയുമായി ശണ്ഠകൂടി.  മഠത്തിലമ്മയാകുവാന്‍ കച്ചകെട്ടിയിറങ്ങിയ ആന്റിയ്ക്ക് പത്താം തരം കടന്നു കൂടുവാന്‍ സാധിക്കാത്തതാണ് പ്രധാന കാരണമെങ്കിലും ആങ്ങളമാരെയാണ് ആന്റി കുറ്റപ്പെടുത്തുന്നത്. ആദ്യകാലങ്ങളില്‍ കന്യകാസ്ത്രീകളുടെ തിരുവസ്ത്രം മോഹിച്ചിരുന്നെങ്കിലും മൂന്നോ നാലോ തവണയെഴുതിയിട്ടും കേറിക്കൂടുവാന്‍ സാധിക്കാതെ വന്നപ്പോള്‍ മഠത്തിന്റെ കുശിനിയില്‍ ശിഷ്ടജീവിതം ചിലവഴിക്കുവാന്‍ തയ്യാറായി. പക്ഷെ അവിടെയും അധികനാള്‍ ചിലവഴിക്കേണ്ടി വന്നില്ല,  മഠത്തിലെ വാഹനമോടിക്കുവാന്‍ തമിഴ് നാട്ടില്‍ നിന്നെത്തിയ ഡ്രൈവറോടൊപ്പം അസമയങ്ങളില്‍ പിടിക്കപ്പെട്ടപ്പോള്‍ ആകെ ഉണ്ടായിരുന്ന ഒരു പെട്ടിയുമായി വീട്ടില്‍ കൊണ്ടാക്കി. നല്ലപ്രായം കഴിഞ്ഞതിനാലും മറ്റാരും മുന്‍കൈയെടുക്കുവാന്‍ തയ്യാറാകാതിരുന്നതിനാലും വിവാഹവും നടന്നില്ല. വല്യമ്മച്ചിയെന്നും പള്ളിയില്‍ പോകുവാന്‍ നിര്‍ബന്ധിക്കുമെങ്കിലും ഞായറാഴച്ചകളിലെ രണ്ടാം കുര്‍ബാനയ്ക്ക് മാത്രമേ പോവുകയുള്ളു. എന്നിരുന്നാലും വല്യമ്മച്ചിയുടെ  കാലശേഷം പഴയതാണെങ്കിലും തറവാട് ആന്റിയ്ക്കുള്ളതാണെന്ന് ഉറപ്പാക്കി. സ്‌കൂളിലേക്കുള്ള പതിവ് നടത്തത്തില്‍ പാപ്പായിക്ക് സ്ഥിരമായി ചങ്ങാതിമാരില്ലെങ്കിലും മറ്റു സ്‌കൂളുകളിലെയും  ക്ളാസ്സുകളിലുമുള്ള ധാരാളം കുട്ടികളുടെ കൂടെക്കൂടുക പതിവാണ്.  അന്നും പതിവുപോലെ തയ്യാറായി പുസ്തകങ്ങളും ബാഗിലാക്കി നടന്നു. ഉച്ചഭക്ഷണത്തിന് വീട്ടിലെത്താറുള്ളതുകൊണ്ട് വേറെ പൊതിച്ചോറെടുക്കാറില്ല. ഉച്ചസമയങ്ങളില്‍ ഒരു മണിക്കൂറിനുള്ളില്‍ അങ്ങോട്ടുമിങ്ങോട്ടുമുള്ള ഓട്ടമാണ് പതിവ്. വീട്ടില്‍ നിന്നുമിറങ്ങി നടപ്പാതയിലെത്തിയതും എതിരെ വാസന്തിയും അവളുടെ പ്രായമായ അമ്മയും വലിയകെട്ട് തുണികളുമായി വരുന്നു.ഒരാള്‍ക്ക് മാത്രം നടക്കാവുന്ന ഇടവഴിയില്‍ ഒന്ന് ശങ്കിച്ചെങ്കിലും പുറകോട്ടു പോകുവാന്‍ പാപ്പായിക്കായില്ല. കറുപ്പിന് ഏഴഴകെന്ന് ആരോ എഴുതിയത്  അതിസുന്ദരിയായ വാസന്തിയെ കണ്ടിട്ടായിരിക്കണം. ലേശം തടിച്ചിട്ടാണെങ്കിലും കരിവീട്ടിയില്‍ കടഞ്ഞെടുത്ത അംഗംങ്ങളുടെ ഉരുണ്ടുതുളുമ്പുന്ന ആകര്‍ഷണീയത മതിവരാത്തതും. പാപ്പായിയെ കണ്ടതും വാസന്തിയുടെ മുഖത്ത് കുസൃതിയോടെ പുഞ്ചിരിച്ചുകൊണ്ട് നിന്നു ഉടനെ അവളുടെ അമ്മ കാര്‍ത്യായനി മുന്നില്‍ കയറി നടന്നു. ഒഴിഞ്ഞുമാറി നിന്ന പാപ്പായിയെ മുട്ടിഉരുമി കാര്‍ത്യായനി കടന്നുപോയപ്പോള്‍ വാസന്തി അടുത്തു വന്നെന്തോ ചെവിയില്‍ പറഞ്ഞുകൊണ്ട് ചെറുതായി വലതുകൈകൊണ്ട് തള്ളി. അല്‍പം വേച്ചുപോയ പാപ്പായി നിയന്ത്രണം വീണ്ടെടുത്ത് നോക്കുമ്പോള്‍ മുന്നോട്ട് പോയ വാസന്തി തിരിഞ്ഞുനോക്കി മന്ദഹസിച്ചുകൊണ്ട് വീണ്ടും കണ്ണിറുക്കി കാണിച്ചു. എന്തുചെയ്യണമെന്നറിയാതെ അന്ധാളിച്ചുപോയ പാപ്പായി വാസന്തിയുടെ സൗന്ദര്യം ആസ്വദിച്ചു മനസില്‍ പറഞ്ഞു 'തൊമ്മി അപ്പാപ്പനേ കുറ്റം പറയുവാന്‍ സാധിക്കില്ല'.  പ്രായാധിക്യമുണ്ടെങ്കിലും കാര്‍ത്യായനി കാലങ്ങളായി അവരുടെ കുലത്തൊഴിലായ നാട്ടുകാരുടെ വസ്ത്രങ്ങള്‍ കഴുകി വൃത്തിയാക്കുന്ന തൊഴില്‍ ചെയ്തു ജീവിക്കുന്നു. എല്ലാദിവസവും കഴുകുവാനുള്ള  തുണികള്‍ നിറഞ്ഞ വലിയ കെട്ടുകളുമായി പുഴയിലേയ്ക്കുള്ള യാത്രയും ഈ വഴിയിലൂടെയും. വാസന്തിചേച്ചി അവരുടെ ഇളയ മകളാണ് പഠിക്കുവാന്‍ മിടുക്കിയായിരുന്നെങ്കിലും ആനി ആന്റിയെപ്പോലെ പത്താം തരം ജയിക്കാതെ വന്നപ്പോള്‍ ദൂരെയെവിടെയോ വിവാഹം ചെയ്തയച്ചിരുന്നു പക്ഷെ മുഴുക്കുടിയനും അതിലുപരി മര്‍ദ്ദകനുമായ ഭര്‍ത്താവില്‍ നിന്നകന്ന് ഇപ്പോള്‍ അമ്മയുടെ കൂടെയാണ് താമസിക്കുന്നത്.  അമ്മയുടെ ജോലിയില്‍ സഹായിക്കുവാന്‍ ദിവസവും ഈ വഴിക്കുള്ള യാത്രയോട് ആനി ആന്റിയ്ക്ക് എതിര്‍പ്പാണെന്ന് ഈ അടുത്ത നാളുകളില്‍ വാസന്തിയുമായുണ്ടായ വഴക്കുകളില്‍ നിന്നും മനസിലായി. ഈ വഴി വന്നാല്‍ പുഴയുടെ ആഴം കുറവുള്ള ഭാഗത്തുകൂടി മറുവശത്തുള്ള മണല്‍തിട്ടയില്‍ എളുപ്പത്തിലെത്താം എന്നാല്‍ വഴക്കുണ്ടായത് വാസന്തി ചോദിക്കാതെ തൊമ്മി അപ്പാപ്പന്റെ പറമ്പിലെ ചുള്ളിയും തെങ്ങിന്റെ ഉണങ്ങിയ കൊതുമ്പും എടുത്തതു കൊണ്ടാണെന്നും പറഞ്ഞു കേട്ടിട്ടുണ്ട്. വല്യമ്മച്ചിയും കാര്‍ത്യായനിയും തമ്മില്‍ ഏറെനാളായി നല്ല ബന്ധത്തില്‍ തന്നെയാണ്, കാര്‍ത്യായനിയുടെ മരിച്ച ഭര്‍ത്താവ് വീട്ടിലെ പണിക്കാരനായിരുന്നു. വിഷം തീണ്ടി മരണപ്പെടുന്ന നാളുകളില്‍ എല്ലാ സഹായങ്ങളും നല്‍കിയിരുന്നത് വല്യമ്മച്ചിയായിരുന്നു. പ്രത്യുപകാരമായി കാര്‍ത്യായനി ഇപ്പോഴും വല്യമ്മച്ചിയുടെ തുണികളെല്ലാം കഴുകി വൃത്തിയാക്കി നല്‍കാറുണ്ട്. വാസന്തി എപ്പോഴുംതന്നെ വീട്ടില്‍ വരുന്നതും ചിരിച്ചുകൊണ്ട് സംസാരിക്കുന്നത്  കാണുവാനും പാപ്പായി ഒരുപാട് ഇഷ്ടം മാത്രമായിരുന്നു. ഇപ്പോള്‍ അതിലുപരി അവളുടെ സാമീപ്യം പുത്തന്‍ വിചാരങ്ങളിലേയ്ക്ക് നയിക്കുന്നു പെരുവിരലില്‍ നിന്നും ദേഹമാസകലം പടരുന്ന പുതിയ അനുഭൂതികള്‍. അരമണിക്കൂര്‍ നേരത്തെ സ്‌കൂളിലെത്തിയെങ്കിലും പ്രധാനാധ്യാപകന്‍ വളരെ കര്‍ക്കശക്കാരനായതിനാല്‍ ക്ളാസ് മുറിയില്‍ തന്നെ നിശബ്ദമായി ചിലവഴിക്കുകയെ നിവൃത്തിയുള്ളു. സ്‌കൂളിന്റെ വിശാലമായ മൈതാനം കുട്ടികളുടെ പാദസ്പര്ശനത്തിനായി  ക്ഷമയോടെ കാത്തിരിക്കുന്നത് കാണുമ്പോള്‍ നെടുവീര്‍പ്പെടുക മാത്രമാണ് സാധിച്ചിരുന്നത്. അന്‍പതോളം കുട്ടികളുള്ള ക്ളാസില്‍ പെണ്‍കുട്ടികളേക്കാള്‍ കൂടുതല്‍ ആണ്‍കുട്ടികളാണ്. അതുകൊണ്ടു തന്നെ   ആണ്‍കുട്ടികള്‍ തമ്മില്‍ എപ്പൊഴും മത്സരവും, കൗമാരപ്രായത്തിന്റെ തിളപ്പുകളാണെങ്കിലും. ജീവശാസ്ത്രപരമായി യൗവനാരംഭവേളകളില്‍ തന്നെ ആര്‍ത്തവമെത്തിയ പെണ്‍കുട്ടികളോട്  ആണ്‍കുട്ടികള്‍ക്ക് ആകര്‍ഷണീയത സാധാരണമാണെന്ന്  ഡെയ്സി ടീച്ചറിന്റെ പക്ഷം. അതുകൊണ്ട്തന്നെ പെണ്‍കുട്ടികളോടുള്ള പല കുസൃതികളും കണ്ണടയ്ക്കും. പഠിത്തത്തില്‍ അഗ്രഗണ്യരായവര്‍ കുറവായതിനാല്‍ മറ്റു പഠ്യേതര വിഷയങ്ങളിലുള്ള പോരാട്ടങ്ങളിലാണ് പലര്‍ക്കും താല്‍പ്പര്യം. ഉച്ചയ്ക്കുള്ള കബഡി കളിയാണിപ്പോള്‍ എല്ലാവര്‍ക്കും തന്നെ അധിക ആവേശമായി മാറിയിരിക്കുന്നത്. അതുകൊണ്ടു തന്നെ പാപ്പായിയും അരമണിക്കൂറിനുള്ളില്‍ ഉച്ചയാഹാരം കഴിച്ച് തിരിച്ചുവന്നിരിക്കും. ക്ളാസ് ടീച്ചറായ പ്രിയ ഡെയ്സി ടീച്ചറിന്റെ പ്രത്യകതയാണ് എല്ലാ ദിവസവും കൃത്യം  പത്തുമണിയ്ക്ക് തന്നെ ഹാജര്‍ പട്ടികയുമായെത്തിയിരിക്കുമെന്നുള്ളത്. മെലിഞ്ഞ ആകാരമാണെങ്കിലും നല്ല ഉയരമുള്ളതിനാല്‍ പ്രത്യേക ആകര്ഷണീയതയാണ് ഡെയ്സി ടീച്ചര്‍ക്ക്, വിശാലമായ നെറ്റിയില്‍ നിത്യേന വൃത്താകൃതിയിലുള്ള ചുവന്ന പൊട്ട് ടീച്ചറിന്റെ മാത്രം പ്രത്യേകതയും. ഇരുനിറമുള്ള മുഖത്തില്‍ കറുത്തുവളഞ്ഞ പുരികക്കൊടികള്‍ ഭംഗിയേറിയതാണെങ്കിലും ടീച്ചറിന്റെ നിശ്ചയധാര്‍ഷ്ട്യമുള്ള തീരുമാനങ്ങള്‍ എടുക്കുവാനുള്ള കഴിവിനെയുമാണ് സൂചിപ്പിച്ചിരുന്നത്. അന്നേദിവസം ഡെയ്സി ടീച്ചര്‍ ഹാജരെടുക്കുവാനെത്തിയില്ല പകരം പ്രധാനാധ്യാപകന്‍ തന്നെയെത്തി ഹാജരെടുത്തിട്ട് മൗനമായിരുന്നു പഠിക്കുവാനുത്തരവിട്ടു. ഡെയ്സി ടീച്ചറിനെപ്പറ്റി ഒന്നും പറയാതെ പോയപ്പോള്‍ കുട്ടികള്‍ അന്യോന്യം പിറുപിറുക്കുവാന്‍ തുടങ്ങിയെങ്കിലും അദ്ദേഹം ഉടനെ തിരിച്ചുവന്ന് വീണ്ടും മൗനമായിരുന്ന് പഠിക്കുവാനാവശ്യപെട്ടു. പാപ്പായി മലയാളം പുസ്തകമെടുത്തു താളുകള്‍ ഓരോന്നായി മറിക്കുവാന്‍ തുടങ്ങിയതും കൂട്ടുകാരനായ ജോര്‍ജുകുട്ടി ഗൂഢമായി മന്ദഹസിച്ചുകൊണ്ട് പെണ്‍കുട്ടികളിരിക്കുന്ന ഭാഗത്തേയ്ക്ക് നോക്കുവാന്‍ കണ്ണുകാണിച്ചു. സാധാരണയില്‍ കവിഞ്ഞൊന്നും കാണാത്തതുകൊണ്ട് അവന്റെ നേരെ വീണ്ടും നോക്കി ജോര്‍ജുകുട്ടി ചെവിയില്‍ മന്ത്രിച്ചു 'എടാ വെളുത്ത റോസാപ്പൂവ്'  മനസിലാകാതെ അമ്പരന്നിരുന്ന പാപ്പായിയോട് വീണ്ടും 'എടാ പൊട്ടാ ബിന്ദുവിന്റെ തലയിലേയ്ക്ക് നോക്കടാ'. ശരിയാണ്  ബിന്ദുവിന്റെ തലയില്‍ ഇന്ന് ചൂടിയിരിക്കുന്നത് വെളുത്ത റോസാപ്പൂവ് തന്നെയാണ്. പാപ്പായിയുടെ ഉള്ളൊന്നു കാളി വെളുത്ത റോസാപ്പൂവിന്റെ വിശേഷം ഈ മന്ദബുദ്ധി വേറെയാരോടെങ്കിലും വിളമ്പിയോ. വീണ്ടും ഗൂഢമായി മന്ദഹസിച്ചുകൊണ്ടിരുന്ന ജോര്‍ജുകുട്ടിയുടെ മുഖത്തേയ്ക്ക് വിവര്‍ണനായി നോക്കിയിരുന്നപ്പോള്‍ അറിയാതെ രണ്ടു ദിവസം മുന്‍പ് സംഭവിച്ച വെളുത്ത റോസാപ്പൂവുമായുള്ള സംഭവവികാസങ്ങള്‍ ഓര്‍മ്മയില്‍ മിന്നി മറഞ്ഞു. അന്നും പതിവുപോലെ ഉച്ചയ്ക്കുള്ള ആഹാരം കഴിക്കുവനായി വീട്ടിലേക്കോടുകയായിരുന്നു എത്രയും പെട്ടന്ന് മടങ്ങി വന്ന് കബഡി കളിക്കുവാനുള്ള മോഹത്തോടെ. ഓടിയണച്ച് വീട്ടുവാതില്‍ക്കലെത്തിയപ്പോള്‍ മുന്‍വാതില്‍ പൂട്ടിക്കിടക്കുന്നു, വല്യമ്മച്ചിയും ആനിയാന്റിയും പ്രത്യേകമായി രാവിലെ ഒന്നും സൂചിപ്പിക്കാതിരുന്നത് കൊണ്ട് ഒന്നമ്പരന്നു. ധൈര്യം സംഭരിച്ചു വീടിന്റെ പുറകിലുള്ള അടുക്കളവാതില്‍ ലക്ഷ്യമാക്കി നടന്നു. അടുക്കള വാതിലിനരികിലുള്ള കുളിമുറിയുടെ വാതിലും അടഞ്ഞു കിടക്കുന്നു. ആനിയാന്റി ആയിരിക്കുമെന്ന് കരുതി വിളിക്കുവാന്‍ തുടങ്ങിയതും അകത്തു നിന്നും അടക്കിപ്പിടിച്ച ചിരിയും ജല്‍പനങ്ങളും കേള്‍ക്കുന്നതായി തോന്നലുണ്ടായി. ധൈര്യം സംഭരിച്ചു വീണ്ടും വിളിച്ചു 'ആനി ആന്റിയെനിക്കുടനെ തിരിച്ചു പോണം'. അപ്രതീക്ഷിതമായി ഘനഗംഭീര്യമുള്ള സ്വരത്തില്‍ മറുപടി ലഭിച്ചു 'പാപ്പായി മുന്‍വശത്തേയ്ക്ക് പൊയ്‌ക്കോളൂ ഉടനെ വരാം'.അന്ധാളിച്ചുപോയ പാപ്പായി തൊമ്മി അപ്പാപ്പന്റെ സ്വരം തിരിച്ചറിഞ്ഞു. എന്താണ് സംഭവിക്കുന്നതെന്നറിയുവാനുള്ള ആകാംഷയും അപ്രദീക്ഷിതമായുള്ള അപ്പാപ്പന്റെ വരവും പാപ്പായി അനങ്ങാതെ  അവിടെത്തന്നെ നിന്നു. അധികം താമസിയാതെ പഞ്ഞികെട്ടിയ സിഗരറ്റും വലിച്ചുകൊണ്ട് തൊമ്മി അപ്പാപ്പന്‍ കുളിമുറിയുടെ വാതില്‍ തുറന്ന് പുറത്തിറങ്ങി വീണ്ടും വാതിലടച്ചു. പാപ്പായിയുടെ തോളില്‍ കയ്യിട്ട് വീടിന്റെ മുന്‍വശത്തേയ്ക്ക് നടന്നു, പാപ്പായി വീണ്ടും അടഞ്ഞു കിടക്കുന്ന കുളിമുറിയുടെ വാതിലിലേയ്ക്ക് പാളി നോക്കി. അപ്പാപ്പന്‍ പറഞ്ഞു തുടങ്ങി അമ്മച്ചി ആശുപത്രിയില്‍ പോയിരിക്കുകയാണ് കൂട്ടിന് ആനി ആന്റിയും. മുന്‍വാതില്‍ തുറന്നതും പാപ്പായി നേരെ അടുക്കളയിലെത്തി വീണ്ടും കുളിമുറിയുടെ വാതിലിലേയ്ക്ക് നോക്കി, അടഞ്ഞു തന്നെ കിടക്കുന്നു. സാവധാനം ചോറും കറികളും പാത്രത്തിലേയ്ക്ക് എടുക്കുവാന്‍ തുടങ്ങിയപ്പോള്‍ കുളിമുറിയുടെ വാതില്‍ സാവധാനം തുറന്നു വാസന്തി പുറത്തേയ്ക്ക് വന്നു.  വീണ്ടുമൊന്നുകൂടി ചുറ്റും നോക്കിയിട്ട് കുനിഞ്ഞു ഉടുത്തിരുന്ന മുണ്ടുകൊണ്ട് മുഖവും പിന്നീട് തുടയും അമര്‍ത്തി തുടച്ചു കൊണ്ട് മുന്നോട്ടു നടക്കുവാനാഞ്ഞതും പാപ്പായിയുടെ കൈയ്യില്‍ നിന്നും പാത്രം താഴെവീണു. ശബ്ദം കേട്ട വാസന്തി ഒന്നു തിരഞ്ഞു നോക്കി പാപ്പായിയെ കണ്ടതും പുഞ്ചിരിച്ചിട്ട് ഒന്നും സംഭവിക്കാത്ത മട്ടില്‍ കാറുകെട്ടിപ്പുഴയെ ലക്ഷ്യമാക്കി നടന്നു. അപ്പോള്‍ വാസന്തിയുടെ അഴിഞ്ഞുകിടന്ന നീണ്ടമുടിയിഴകള്‍ക്കിടയില്‍ ഇതളുകള്‍ പൊഴിഞ്ഞ ഒരു വെളുത്ത റോസാപ്പൂ  പറ്റിച്ചേര്‍ന്നു കിടക്കുന്നു. 'ബോബി എന്താണ് പകല്‍ക്കിനാവ് കാണുകയാണോ' പ്രധാനാധ്യാപകന്റെ ഉച്ചത്തിലുള്ള ശബ്ദത്തോടൊപ്പം ഒരു ചോക്ക് കഷണവും നെറ്റിയില്‍ പതിച്ചപ്പോള്‍  ചിന്തകളില്‍ നിന്നും ഞെട്ടിയുണര്‍ന്ന് ജോര്‍ജുകുട്ടിയെ ദയനീയമായി നോക്കിക്കൊണ്ട് ആല്‍മഗതമുതിര്‍ന്നു 'എടാ ദ്രോഹി വേറെയാരോടും പറയരുതെന്ന് പറഞ്ഞതല്ലേടാ'. അവന്‍ അപ്പോഴും കള്ളച്ചിരിയോടുകൂടി കയ്യിലിരുന്ന പുസ്തകത്തിലേയ്ക്ക് നോക്കി ഇരിക്കുകയായിരുന്നു. ആദ്യത്തെ പീരീഡ് കഴിഞ്ഞപ്പോള്‍ തന്നെ ഡെയ്സി ടീച്ചറിന്റെ അസാന്നിദ്ധ്യത്തിന്റെ വിവരങ്ങള്‍  സ്‌കൂളിലെല്ലായിടത്തും പരന്നു. സ്ഥിരംയാത്രചെയ്യുന്ന ബസ്സിനപകടം പിണഞ്ഞു കാറുകെട്ടിപ്പുഴയുടെ  കുറുകെയുള്ള പാലത്തിനരുകിലെത്തിയപ്പോളാണ് സംഭവിച്ചത്.  ടയര്‍പൊട്ടിയെങ്കിലും ബലവത്തായ കൈവരികള്‍ താങ്ങിയതിനാല്‍ പുഴയില്‍ വീഴാതെ തട്ടിനിന്നു പക്ഷെ എല്ലാ യാത്രക്കാര്‍ക്കും തന്നെ പരുക്കുകളുണ്ട്. വിവരമറിഞ്ഞയുടന്‍ പ്രധാനാധ്യാപകരുള്‍പ്പെടുന്ന സംഘം ടീച്ചറെക്കാണുവാന്‍ ആശുപത്രിയിലേയ്ക്ക് തിരിച്ചു.  ബ്രിട്ടീഷുകാര്‍ ഭരിച്ചിരുന്ന കാലങ്ങളില്‍ തടികൊണ്ടും തകിടുകൊണ്ടും പണിതീര്‍ത്ത പഴയപാലത്തിന്റെ തൂണുകള്‍ക്കിപ്പോഴും ബലമുണ്ടെങ്കിലും മേല്‍ഭാഗങ്ങള്‍ ദൃവിച്ചിരുന്നു. ഓരോ അപകടങ്ങളുണ്ടാവുമ്പോഴും നാട്ടുകാര്‍ പ്രതിഷേധസൂചകമായി വഴിമദ്ധ്യത്തില്‍ വാഴനട്ടിരുന്നെങ്കിലും പുതിയ പാലം പണിയുവാനുള്ള നടപടികൊളൊന്നും തന്നെ അധികൃതരുടെ ഭാഗത്തുനിന്നുമുണ്ടാകുന്നില്ല.   എല്ലാവര്‍ഷവും അറ്റകുറ്റപ്പണികള്‍ നടത്തുമായിരുന്നെങ്കിലും അനുയോജ്യമല്ലാത്ത മിശ്രിതങ്ങള്‍ ചേര്‍ത്തിരുന്നതിനാല്‍ വീണ്ടും തകരാറിലാവുക പതിവ് പല്ലവിയാണ്. ഇടവേളയില്‍  ജോര്‍ജുകുട്ടിയുടെ തോളത്ത് കൈയിട്ടുകൊണ്ട് കാലുപിടിക്കുക തന്നെ ചെയ്തു 'മോനെ വേറെ ആരോടും പറയരുത്, മറ്റുള്ളവരറിഞ്ഞാല്‍ അപ്പാപ്പന് മനസിലാകും സംഭവം ലീക്കായത് പാപ്പായിലൂടെ തന്നെയാണെന്ന്' തല്‍കാലത്തേക്ക് മൗനം പാലിക്കുവാന്‍ കാറുകെട്ടിപ്പുഴയില്‍ നീന്തലു പഠിക്കുവാന്‍ സഹായിക്കണമെന്നുള്ള നിബന്ധനയും അംഗീകരിക്കേണ്ടി വന്നു. മദ്ധ്യാഹ്നത്തിനുള്ള ഒരു മണിക്കൂര്‍ നീണ്ട ഭക്ഷണവേളകളാണ് സ്‌കൂളിലുള്ള കുട്ടികളെല്ലാവരും തന്നെ ആസ്വദിക്കുന്നത്. അധ്യാപകരുടെ കര്‍ശനമായ നിരീക്ഷണങ്ങളില്ലാതെ കുട്ടികള്‍ പൂര്‍ണ്ണമായും സ്വന്തന്ത്രരായി    അവരുടെ മാത്രം ലോകത്തില്‍ വിഹരിക്കുന്ന സമയം. ഏറ്റവും പ്രിയപ്പെട്ട സുഹൃത്തുക്കളുമായി ഭക്ഷണം പങ്കുവയ്ക്കുവാന്‍ തുടങ്ങി സ്‌കൂളിനടുത്തുള്ള പെട്ടിക്കടകളില്‍ നിന്നും നാരങ്ങാ മിഠായി തൊട്ട് കോല്‍ ഐസ്‌ക്രീം വരെ കഴിക്കുവാനുള്ള സമയത്തോടൊപ്പം ഇഷ്ടപ്പെട്ട വിനോദങ്ങളിലും പങ്കെടുക്കുവാനുള്ള അവസരങ്ങള്‍.  ഭക്ഷണപൊതികളുമായെത്തുന്ന കുറച്ചു കുട്ടികള്‍ ശാന്തമായി ഒഴുകുന്ന കാറുകെട്ടിപ്പുഴയുടെ സൗന്ദര്യമാസ്വദിക്കുവാനും പഞ്ചസാര മണല്‍ മൂടിയ തീരങ്ങളിരുന്ന് ആഹാരത്തോടൊപ്പം സ്വകാര്യങ്ങള്‍ പങ്കുവയ്ക്കുന്നതും സാധാരണ കാഴ്ചതന്നെയാണ്. ഭൂരിഭാഗം കുട്ടികളും പൊതിച്ചോറുമായെത്തുമ്പോള്‍ പാപ്പായിയെപ്പോലെ സ്‌കൂളിന്റെ സമീപത്ത് താമസിക്കുന്ന കുട്ടികളെല്ലാവരും മദ്ധ്യാഹ്ന ഭോജനത്തിനുള്ള മണിമുഴങ്ങുമ്പോള്‍ തന്നെ വീടുകളിലേക്കുള്ള ഓട്ടത്തിലായിരിക്കും. പാപ്പായിക്കാണെങ്കില്‍ തിരികെയെത്തി കബഡികളിയിലും പങ്കെടുക്കണം, താമസിച്ചാല്‍ ടീമിലിടം ലഭിക്കില്ല. അന്നും പതിവുപോലെ വീട്ടിലേയ്ക്കുള്ള പ്രയാണം ആരംഭിച്ചതും ചാറ്റല്‍ മഴ പെയ്യുവാന്‍ തുടങ്ങി. അപ്രതീക്ഷമായെത്തിയ മഴയുടെ സുഖം നുകരുവാന്‍ തന്നെ തീരുമാനിച്ചു, സ്‌കൂള്‍ കവാടം കടന്നു മറ്റുകുട്ടികളേക്കാള്‍ മുന്നിലെത്തിയപ്പോള്‍ നടത്തത്തിന് വേഗം കൂട്ടി. മഴ വീണ്ടുമിത്തിരി കനത്തപ്പോള്‍ ഇടയ്ക്ക് തണല്‍മരങ്ങളുടെ കീഴില്‍ അഭയം തേടി. നഷ്ടപെട്ട സമയം വീണ്ടെടുക്കുവാനായി ഓട്ടത്തിന്റെ വേഗതയും കൂട്ടി. പ്രധാന വഴിയില്‍ നിന്നും വീട്ടിലേയ്ക്കുള്ള നടപ്പാത തിരിയുന്നിടത്തെത്തിയതും കല്ലില്‍ തട്ടി താഴേയ്ക്ക് പതിച്ചു. കൈകുത്തി വീണതിനാല്‍ മുഖം നിലത്തുരഞ്ഞില്ല എങ്കിലും വലതുകൈമുട്ടില്‍ ചോരപൊടിയുവാന്‍ തുടങ്ങി, അതിലുപരി മഴവെള്ളത്തില്‍ ദേഹമാസകലം ചെളിപറ്റി. ചാടിയെണീറ്റു ചുറ്റും നോക്കി ഭാഗ്യത്തിനാരും കണ്ടില്ല. ജീവിതത്തില്‍ ആദ്യത്തെ വീഴ്ച്ചയല്ലാത്തതുകൊണ്ടും സ്‌കൂളിലെത്തി കബഡികളിയില്‍ പങ്കെടുക്കേണ്ടതുകൊണ്ടും വീട്ടിലേയ്ക്ക് വീണ്ടും കുതിച്ചു. കാല്‍മുട്ടും ചെറുതായി വേദനിക്കുന്നുവാന്‍ തുടങ്ങിയെങ്കിലും കാര്യമാക്കാതെ വീണ്ടും ഓടുവാന്‍ തുടങ്ങി. വീടിനോടടുത്തപ്പോള്‍ ആനിയാന്റിയുടെ കലിപ്പുകേറിയ മുഖം മനസ്സില്‍ തെളിഞ്ഞു വന്നു. ദേഹമാസകലം ചെളിയുമായെത്തിയാല്‍ കിട്ടുന്ന ശാസന സഹിക്കുവാന്‍ സാധിക്കില്ല ചിലപ്പോള്‍ പുറത്തു നില്‍ക്കേണ്ടി വരും.  പിന്നെ മറ്റൊന്നും ചിന്തിക്കാതെ നേരെ കിണറിന്റെ ഭാഗത്തേയ്ക്ക് പാഞ്ഞു. കാല്‍മുട്ടുകളിലെ വേദനയും അസ്വസ്ഥമായ മനസും കൂടി കലര്‍ന്നപ്പോള്‍  ശരീരത്തിന്റെ നിയന്ത്രണം തന്നെ കൈമോശം വന്നു. കിണറിന്റെ അരഭിത്തിയിലിരുന്ന വെള്ളം കോരുന്ന തൊട്ടി ലക്ഷ്യമാക്കി കൈനീട്ടിയെങ്കിലും ഓട്ടത്തിന്റെ ആക്കത്തില്‍ കൈതട്ടി തൊട്ടി കിണറിനുള്ളിലേയ്ക് പതിഞ്ഞു. വീണുകൊണ്ടിരുന്ന തൊട്ടിയെ എത്തിപ്പിടിക്കുവാന്‍ ആഞ്ഞതും അമിതവേഗത്തിലായിരുന്ന ശരീരത്തിന്  തടയുവാന്‍ കഴിയാതെ സന്തുലിത നഷ്ടപെട്ട കാലുകള്‍ നിലത്തുനിന്നുമുയര്‍ന്നു പൊങ്ങി. എന്തുസംഭവിക്കുന്നു എന്ന് തിരിച്ചറിയുന്നതിന് മുന്‍പ് അല്പനേരത്തേയ്ക്ക് ശൂന്യാകാശത്ത് പറന്നതിനുശേഷം തൊട്ടിയുടെ പിറകെ വെള്ളത്തില്‍ പതിച്ചു. പുഴയോരത്തെ കിണറായിരുന്നതിനാല്‍ അധികമാഴമില്ലായിരുന്നു എന്നാല്‍ ആവശ്യത്തിന് വെള്ളവുമുണ്ടായിരുന്നതിനാലും പരുക്കൊന്നും പറ്റാതെ മുട്ടോളം വെള്ളത്തില്‍ തന്നെ പെട്ടെന്ന് എണീറ്റ് നില്‍ക്കുവാന്‍ സാധിച്ചു. സ്ഥലകാലബോധം വന്നപ്പോള്‍ എന്താണ് സംഭവിച്ചതെന്ന് ഓര്‍ത്തെടുക്കുവാന്‍ ശ്രമിച്ചു. തൊട്ടി കിണറ്റിലേയ്ക്ക് വീണപ്പോള്‍ കയറില്‍ പിടിച്ചതാണ് പക്ഷെ താഴോട്ട് പതിച്ചപ്പോള്‍ കയറും വീണും ഏതായാലും തൊട്ടിയോടൊപ്പം കയറും വെള്ളത്തില്‍ തന്നെ കിടപ്പുണ്ട്. ഭാഗ്യത്തിന് കിണറിന്റെ വക്കിലെങ്ങും ഇടിക്കാതെ നേരെ വെള്ളത്തില്‍ തന്നെ വീണു. വശങ്ങളിലുള്ള പച്ചച്ചെടികളിലും പിടുത്തം കിട്ടിയില്ല അതില്‍  രണ്ടുമൂന്നെണ്ണം താഴെ ഇളകി വെള്ളത്തിലും വീണു. പിന്നെ കൂടുതലൊന്നും ചിന്തിക്കാതെ വല്യമ്മച്ചിയെ നീട്ടി വിളിച്ചു മറുപടി ലഭിക്കാതെ വന്നപ്പോള്‍ ആനി ആന്റിയെയും വിളിച്ചു. പിന്നെയും മറുപടി ലഭിക്കാതെ വന്നപ്പോള്‍ പ്രതീക്ഷ നഷ്ടപ്പെട്ടു. കൈക്കുമ്പിളില്‍ വെള്ളം കോരിയെടുത്തു തല്‍ക്കാലം ദാഹമകറ്റി വീണ്ടുമൊരിക്കല്‍ കൂടി മുകളിലേയ്ക്ക് നോക്കി കാതോര്‍ത്തു ഇല്ല ഒന്നും കേള്‍ക്കുന്നില്ല. കൂടുതലൊന്നും ചിന്തിക്കാതെ പതുക്കെ കിണറിന്റെ വട്ടത്തിലുള്ള വളയത്തില്‍ പിടിച്ചുനോക്കി നല്ല ഉറപ്പുണ്ട് പതുക്കെ ഓരോ വളയത്തിലും കൈകാലുകള്‍ മാറി മാറി പിടിച്ചു മുകളിലേയ്ക്ക് കയറുവാന്‍ തുടങ്ങി. ചിലയിടങ്ങളില്‍ വഴുക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നെങ്കിലും പ്രയാസപ്പെട്ടു ഓരോ വളയങ്ങളിലും പിടിച്ചു മുകളിലെത്തി ചുറ്റും നോക്കി പിന്നെയും ആരെയും കാണാനില്ല. കിണറിന് പുറത്ത് കുറച്ചു നേരം കൂടെ ഇരുന്ന് ശ്വാസമെടുത്തു  ഒരു ദീര്‍ഘനിശ്വാസവും ഉതിര്‍ത്തു ഉള്ളില്‍ നിന്നുമുണ്ടായ മനസിന്റെ വിങ്ങലുകള്‍ കടിച്ചമര്‍ത്തിയെങ്കിലും രണ്ടുതുള്ളി കണ്ണുനീര്‍ ഇറ്റുവീണു. കരഞ്ഞു കലങ്ങിയ കണ്ണുകള്‍ ഒന്നുകൂടി തുടച്ചിട്ട് ആരോടും ഒരു പരിഭവവും പ്രകടിപ്പിക്കാതെ വീണ്ടുമൊന്നു ശുദ്ധിയാകുവാന്‍ കാറുകെട്ടിപ്പുഴ ലക്ഷ്യമാക്കി നടന്നു.

എന്റെ കുഞ്ഞാ ഞാന്‍ ഒന്ന് ചോദിച്ചോട്ടെ നിന്നെ ആരാണ് ഈ ലോകത്തേക്ക് വിട്ടത്..? ലണ്ടനിലെ മലയാളി നഴ്‌സായ ആലീസ് വര്‍ഗീസിന്റെ കുറിപ്പ് ശ്രദ്ധേയമാകുന്നു

നിശബ്ദമായ ഒരു യുദ്ധകളത്തിലാണ് നാം ഇന്ന്. ആരവവും രഥങ്ങളും തേരുകള്‍, പീരങ്കി, വാള്‍, മിസൈല്‍, തോക്ക്  ഇതൊന്നും ഇല്ലാതെ ഈ  ലോകത്തെ മുഴുവന്‍ നിഛലമാക്കിയത് ആരെന്നറിയുമോ നഗ്‌നനേത്രങ്ങളാല്‍ കാണുവാന്‍ പോലും  കഴിയാത്ത ഒരു 'കുഞ്ഞന്‍ വൈറസ് കൊറോണ'. ഓരോ ദിനം പുലരുമ്പോള്‍ ഇന്നു ആര്‍ ഈ ലോകത്തോട് വിട പറഞ്ഞു ആരൊക്കെ ഈ മഹാമാരിയില്‍ അകപ്പെട്ടു എന്ന് പത്രങ്ങളിലും മാധ്യമങ്ങളിലും തിരയുകയാണ്. ഹേയ്  മനുഷ്യ നീ എന്തൊക്കെ നേടിയാലും യേതൊക്കെ പദവിയില്‍ ഇരുന്നാലും ജാതി, മതം, ധനവാന്‍, ദരിദ്രന്‍ എന്ന തിരിവില്ലാതെ ദിനം പ്രതി ഈ ലോകത്തില്‍ നിന്നും മാറ്റപെടുകയാണ്. ലോക വന്‍രാഷ്ട്രങ്ങള്‍ പോലും അവന്റെ  നോട്ടത്തില്‍ തന്നെ എന്തിന് ഒരു മനുഷ്യ സംസര്‍ഗം പോലും ഇല്ലാതെ ഒറ്റപെട്ടു കിടക്കുന്ന ആമസോണ്‍ വനന്തരത്തില്‍ പോലും അവന്‍ കയറിക്കൂടി. എന്തിനും ഏതിനും ഷേക്ക്  ഹാന്‍ഡ് കൊടുക്കുന്ന രീതി മാറ്റി   ജനങ്ങള്‍ ഇന്ന് നമസ്‌കാരത്തിലേക്കുമാറി. 2 മീറ്റര്‍ അല്ല അതിലും കൂടുതല്‍ അകാലത്തില്‍ ആയി നടത്തം. നടക്കാന്‍ പോകുമ്പോള്‍ ബെഞ്ചില്‍ ഒന്ന് ഇരിക്കാന്‍ തോന്നിയാല്‍ കൈ ബെഞ്ചില്‍ തൊടാതെയാണ് ഇരുത്തം. ഇവന്‍ കയ്യില്‍കുടി കയറിയാലോ. എന്തിന് പറയുന്നു മിത്രങ്ങളെ കണ്ടിട്ടുതന്നെ നാളുകള്‍ ആയി. ഈ സമയത്താണ് നമ്മുടെ ആധുനിക മാധ്യമങ്ങളെ നമിക്കേണ്ടത്. കണ്ടില്ല എങ്കില്‍ എന്താ പോയില്ല എങ്കില്‍ എന്താ എഴുന്നേറ്റപ്പോള്‍ മുതല്‍ കിടക്കുന്നവരെഉള്ള  എല്ലാവിവരങ്ങളും  കൈമാറും.  ഉദാഹരണം ഇന്ന് എന്തൊക്കെ ഉണ്ടാക്കി എന്തു കഴിച്ചു ഏതു പടം കണ്ടു അങ്ങനെ പോകുന്നു വീഴേഷങ്ങള്‍. അതിലും വിഷമം ഈ മഹാമാരി പിടിച്ചവരുടെയോ അതെന്ന് സംശയിക്കുന്നവരുടെയോ ഭവനങ്ങളില്‍ എന്തൊക്കെ നടന്നു എന്ന് വന്നാലും ഒന്ന് കയറിച്ചെല്ലുവാന്‍ പേടി ഉള്ളവരും ഉണ്ട്...ഈ എന്നെപോലെ !. അതാണ് ഏറ്റവും നൊമ്പരപെടുത്തിയ jeevitha അനുഭവം. നമ്മുടെ ആര്‍ഭാടങ്ങള്‍, ധൂര്‍ത്തുകള്‍ എവിടെ പോയി പൊരിച്ച ചിക്കന്‍, ബര്‍ഗര്‍ ഇതൊന്നും ഇല്ലാതെ ജീവിക്കാന്‍ ബുദ്ധിമുട്ടുള്ള മനുഷ്യ ഇന്ന് നീ എങ്ങനെ കഴിയുന്നു? ഈ ലോകത്തില്‍ ഒരു നേരത്തെ ആഹാരത്തിന് ബുദ്ധിമുട്ട് ഉള്ളവര്‍ ഉണ്ട് എന്ന് അറിഞ്ഞിട്ട് കുടി നിന്റെയും എന്റെയും അടുക്കളയിലെ ഫുഡ് വെസ്റ്റില്‍ ദിവസവും എത്ര മാത്രം ഫുഡ് ഒഴുക്കിക്കളഞ്ഞു എന്നാല്‍ ഇന്ന് അതിനൊക്കെ തൂക്കവും കണക്കും വെക്കുന്നില്ലേ. ആരാധനകളും കുര്ബാനകളും ഇന്ന് എവിടെ വിസ്മയിപ്പിച്ച തല ഉയര്‍ത്തി പാവപ്പെട്ടവന്റെ ഒരു നേരത്തെ ആഹാരത്തിന്റ പണവും കുടി തട്ടി എടുത്ത് പണി കഴിപ്പിച്ച ആരാധാലയങ്ങള്‍ ഇന്ന് ഒഴിഞ്ഞു കിടക്കുന്നു. ഈ ലോകസൃഷ്ടാവിനു മണിമാളികകള്‍ അല്ല നിന്റെ മനസ്സാണ് വേണ്ടത്. നിഷ്‌കളങ്കവും, നേരും, നന്മയും നിറഞ്ഞ മനസ്സുകള്‍. ദൈവങ്ങള്‍ ആലയത്തില്‍ നിന്നും  പടികള്‍ ഇറങ്ങി. നിന്റെ വലുതും ചെറുതും ആയ ഭവനങ്ങളില്‍ ആണ് ഇന്ന്  ദൈവം കുടികൊള്ളുന്നത്. ഞാന്‍ മാത്രം സൗഖ്യദായകന്‍, എന്നില്‍ കൂടി പാപമോചനം, ശാന്തി, സമാധാനം, ഞാന്‍ പറയുന്നതേ ദൈവം കേള്‍ക്കു എന്ന് പറഞ്ഞു പാവപെട്ട മനുഷ്യരെ പറ്റിക്കുന്ന മനുഷ്യ ദൈവങ്ങള്‍ ഇന്ന് എവിടെ? ഇന്ന് ഭക്ഷണത്തിനായി കടകളില്‍ ക്യു നില്‍ക്കുന്നത് ധനവാനാണോ അതോ ദരിദ്രനാണോ എന്ന് ആരു നോക്കുന്നു. നിന്റ ഊഴം വരുമ്പോള്‍ നിനക്ക് കയറാം. ഇത്രയൊക്കെ പാഠങ്ങള്‍ പടുപ്പിച്ചു തന്ന ഈ കുഞ്ഞു വൈറസ് നിന്നെ ഒന്ന് നമിച്ചു കൊള്ളട്ടെ. ഒരു കാര്യം പറയാതെ വയ്യ ഈ ഭൂമിയിലെ മാലാഖമാരെകുറിച്ച്. ആര്‍ എന്ന് ഇല്ല. 4 വര്‍ഷം ഊണും ഉറക്കവും  ഇല്ലാതെ കഷ്ടപ്പെട്ടു പഠിച്ചു ലക്ഷങ്ങള്‍ കൊടുത്തു, കിടപ്പാടം കൂടി പണയം വെച്ച് പോകുന്നവരും ഉണ്ട്. വലിയ സ്വപ്നങ്ങള്‍ നെയ്തു ജോലിക്കായി ചെല്ലുമ്പോള്‍ ഒരു കൂലിക്കാരനുപോലും കിട്ടുന്നത്തിന്റെ പകുതി സാലറി പോലും നല്‍കാതെ രാവും പകലും കിടന്നു പണിയെടുക്കുന്നു. ഏതു മഹാമാരി വന്നാലും അവരെ വേണം അത് കഴിഞ്ഞാലോ ഒരു കറിവേപ്പില എടുത്തു കളയുന്ന ലാകവത്തോടുകൂടി അവരെയും കളയും. അവര്‍ക്കും ഉണ്ട് ഒരു കുടുംബം കുഞ്ഞുങ്ങള്‍, പ്രായമായിരിക്കുന്ന  മാതാപിതാക്കള്‍. ഈ മഹാമാരിയും കടന്നുപോകും --ഇവരെയും  മറക്കും അടുത്ത  മഹാമാരി വരുമ്പോഴായിരിക്കും വീണ്ടും മാലാഖമാരെത്തേടി ചെല്ലുന്നത്. അതില്‍  നിങ്ങളുടെ മക്കള്‍, ഭാര്യ, സഹോദരങ്ങള്‍, മിത്രങ്ങള്‍ ഒക്കെയും ഉണ്ടാകും... സ്‌നേത്തോടുകൂടി ഒരു നോട്ടമെങ്കിലും ആകാം. ഈ  പാവങ്ങളുടെ വരുമാനം തട്ടിയെടുത്തു നീ കെട്ടിപ്പൊക്കിയ പഞ്ച നക്ഷത്ര ആശുപത്രികള്‍ ഇന്ന് എവിടെ. ഇത് എത്ര പാവങ്ങളുടെ കണ്ണുനീരിന്റെ  ഫലം? പച്ചയായ ഭാഷയില്‍ പറഞ്ഞാല്‍ 'തീരാ ശാപം'  ഈ ഐസൊലേഷന്‍ കാലത്തു ഓരോരുത്തരും  ചിന്തിക്കണം സെല്‍ഫ് അസ്സെസ്സ്‌മെന്റ് ചെയ്യണം. ഓടി അധ്വാനിച്ച് ഉണ്ടാക്കിയതെല്ലാം നമ്മുടെ കയ്യില്‍ നിന്നും കൊറോണ പിടിച്ചെടുത്തില്ലേ? ബൈബി  വചനം ഓര്‍ത്തു പോകുന്നു 'നീ ഉണ്ടാക്കുന്നതും കഷ്ടപ്പെടുന്നതും മനുഷ്യാ ആര് അനുഭവിക്കും എന്ന് നീ അറിയുന്നുവോ ' ജീവിതകാലം മുഴുവന്‍ മക്കള്‍ക്കും പ്രിയപെട്ടവര്‍ക്കുമായി അധ്വാനിച്ച് പ്രായമായപ്പോള്‍ നഴ്‌സിംഗ് ഹോമില്‍ അഭയം പ്രാപിച്ചിരിക്കുന്നവര്‍ തന്റെ പിയപെട്ടവരെ ഒന്ന് കാണുവാനോ ഒരു അന്ത്യ ചുംബനം കിട്ടുവാനോ അവസാന ആ  യാത്രയില്‍ കുഴിമാടം വരെ ഒന്ന് പോയി ഒരു പിടി മണ്ണ്  ഇടുവാനോ കഴിയാതെ പോകുന്നു. പഴമക്കാര്‍ പറയുംപോലെ 'നമ്മുടെ തലക്ക് മുകളില്‍ നിന്ന് ഈ ആത്മാക്കള്‍ ഇതൊക്കെ കാണുന്നു എങ്കില്‍ എന്തായിരിക്കും അവരുടെ മുഖത്ത് വെറുപ്പോ, സഹതാമോ, പുച്ഛമോ? ആവശ്യസമയത്ത് സ്‌നേഹം കൊടുക്കാതെ ഈ  ലോകത്തുനിന്നും മറ്റെടുമ്പോള്‍ നെഞ്ചില്‍ ഒരു പൂമാല വെച്ചിട്ടോ ഒരു അന്ത്യ ചുംബനം നല്‍കിയിട്ടോ എന്തു കാര്യം' എന്നായിരിക്കുമോ അറിയില്ല.  അതിലും വലുത് ഒന്നുണ്ട് കുടുംബത്തില്‍ ഇരുന്നാല്‍ ബോര്‍ അടിക്കും എന്ന് പറഞ്ഞിരുന്ന ഭര്‍ത്താക്കന്മാര്‍, ഭാര്യമാര്‍, മക്കള്‍ എന്റെ 'കുഞ്ഞാ' ഇപ്പോള്‍ വീട്ടില്‍ പരസ്പരം മിണ്ടിയും പറഞ്ഞും ഇരിക്കുന്ന കാഴ്ച ഒരു രസം തന്നെ. ഓള്‍ഡ് ജനറേഷന്‍ ഗ്യാപ് ന്യൂ ജനറേഷന്‍ ഗ്യാപ് ഒന്നുമില്ല. മമ്മി കുക്ക് ചെയ്യുന്ന ഫുഡ് ഹായ് നല്ല ടേസ്റ്റ് ആണ് ഇപ്പോള്‍. വേറെ വഴി ഇല്ലല്ലോ ----- എന്റെ കുഞ്ഞാ ഞാന്‍ ഒന്ന് ചോദിച്ചോട്ടെ നിന്നെ ആരാണ് ഈ ലോകത്തേക്ക് വിട്ടത്......  By  Alice Varghese London ( Stanwell)

രാജീവം

2009 ഏപ്രില്‍ 13 തിങ്കളാഴ്ച ഉച്ചതിരിഞ്ഞ് രാജീവ് കുമാറിന്റെ അമ്മ മരിച്ചു. അന്നവന് 17 വയസായിരുന്നു. അച്ഛനില്ലാത്ത രാജീവിനെ അവന്റെ കുഞ്ഞമ്മയെ ഏല്‍പ്പിച്ചു കൊടുത്ത ശേഷമാണ് അവന്റെയമ്മ കണ്ണടച്ചത്.  പിന്നീടങ്ങോട്ട് കുഞ്ഞമ്മയും ചിറ്റപ്പനും അവരുടെ മക്കള്‍ സുമയും സീമയുമായിരുന്നു രാജീവിന്റെ ബന്ധുക്കള്‍. മരിക്കുന്നതിനു മുമ്പു തന്നെ അവന്റെയമ്മ, അരുന്ധതി, സ്വത്തുക്കള്‍ അവന് കിട്ടുന്ന തരത്തില്‍ വേണ്ടതു ചെയ്തു വച്ചിരുന്നു. കുടുംബ സ്വത്തായിക്കിട്ടിയ 48 സെന്റ് പുരയിടവും അതിലൊരു ഓടിട്ട പഴയ കെട്ടിടവും 18 കഴിഞ്ഞപ്പോള്‍ രാജീവിന് പൂര്‍ണ്ണാവകാശ മുള്ളതായി . ആഡംബരത്തിനായി കുടുബ വീട് മാറ്റിപ്പണിത് പണം ചെലവാക്കിക്കളയാനൊന്നും അരുന്ധതി തയ്യാറായില്ലായിരുന്നു. കഴിയുന്നത്ര പണം അവര്‍ സമ്പാദിച്ചു. അതൊക്കെ ബാങ്ക്  അക്കൗണ്ടുകളില്‍ സൂക്ഷിക്കുകയും ചെയ്തു. വിവാഹ മോചനദ്രവ്യമായി കിട്ടിയ മൂന്നേകാല്‍ ലക്ഷം രൂപ ബാങ്കില്‍ക്കിടന്ന് വളര്‍ന്നിരുന്നു. അതും സ്വന്തമായി കരുതി വച്ചതും ചേര്‍ത്ത് ഇരുപതു ലക്ഷത്തില്‍ കുറയാതെയുള്ള തുകയുണ്ടായിരുന്നു. അതെടുത്തു പെരുമാറാനുള്ള അവകാശം 20 വയസില്‍ രാജീവിന് കിട്ടി. ഗവണ്മന്റ് കോളെജില്‍ ടീച്ചറായിരിക്കെയാണ് അരുന്ധതി മരിച്ചത്. രാജീവിനും ആ കോളേജില്‍ത്തന്നെ ജോലി കിട്ടി. അവിവാഹിതനും ചെറുപ്പക്കാരനും സുന്ദരനുമായ ഭാഷാദ്ധ്യാപകന്‍ മിക്‌സഡ് കോളേജില്‍ ഹീറോയാകും എന്നൊരു വശമുണ്ട്. രാജീവിന്റെ കാര്യത്തില്‍ അത് ശരിയായി. സുമയുടേയും സീമയുടേയും കല്യാണത്തിന് രാജീവ് നല്ല തുക സഹായിച്ചു. അമ്മയുടെ പുരയിടത്തിലെ വീട് മാറ്റിപ്പണിത് ഒരു ചെറിയ കുടുംബത്തിന് താമസിക്കാന്‍ പറ്റുന്ന കൊച്ചു വീടാക്കുകയും ചെയ്തു. ആഢംബര വീടല്ല. എന്നാല്‍ എല്ലാ ആധുനിക സൗകര്യങ്ങളുമുണ്ടുതാനും. പണവും പുരയിടവും കൂടാതെ മറ്റൊരു 'നിധി'യും കൂടി അരുന്ധതി രാജീവിന് കൊടുത്തിരുന്നു. അരുന്ധതിക്ക് അവരുടെ അമ്മയില്‍ നിന്നാണ് അത് കിട്ടിയത്. അരുന്ധതിയുടെ അമ്മക്ക് അതു കിട്ടിയത് അവരുടെ അച്ഛന്റെ രണ്ടാം ഭാര്യയില്‍ നിന്നായിരുന്നു. ഈ രണ്ടാം ഭാര്യക്ക് കൊടുത്തത് അവരുടെ അമ്മൂമ്മയും. നീണ്ട ഒരു വേരുപടലം പഴയ കാലത്തിലോട്ട് പരത്തിയിട്ടിരിക്കുന്ന വസ്തുവാണത്. കറുത്ത കല്ലില്‍ കൊത്തിയെടുത്ത ഒരു കൃഷ്ണവിഗ്രഹമായിരുന്നു ആ നിധി. ഒരു മുക്കാലടി പൊക്കം വരുമതിന . ശില ചീകിയെടുത്ത ഒരു ഓടക്കുഴലിന്റെ രൂപം പോലുമുണ്ട് ആ ശില്‍പത്തില്‍. മറ്റാരുമില്ലെന്നു തോന്നിയാല്‍ കൃഷ്ണന്റെ കൂട്ട് ഒരു ബലമാണെന്ന് അരുന്ധതി രാജീവിനോട് പറഞ്ഞുകൊടുത്തിരുന്നു. അച്ഛന്‍ കളഞ്ഞിട്ടുപോയ നാള്‍ തൊട്ടേ അമ്മക്ക് 'അവന്‍' കൂട്ടായിരുന്നു. ഓര്‍മ്മ വച്ച നാള് മുതല്‍ കൃഷ്ണനെ രാജീവ് കാണുന്നുമുണ്ട്. അമ്മ രാജീവിനെക്കുറിച്ച് കൃഷ്ണനോട് സംസാരിക്കുമായിരുന്നു. നല്ലതും ചീത്തയുമായ കാര്യങ്ങള്‍ അതിലുണ്ടായിരുന്നു. രാജീവിന് മാര്‍ക്ക് കുറയുമ്പോള്‍ അമ്മ കൃഷ്ണനെ വഴക്കു പറഞ്ഞു. മാര്‍ക്ക് കൂടുതല്‍ കാട്ടിയാല്‍ 'ഇതു പോലെ എപ്പഴും ശ്രദ്ധിക്കണം ചെറുക്കനെ' എന്ന് പറയുമായിരുന്നു. ആരെന്നു താനറിയാത്ത തന്റെ അച്ഛനെപ്പറ്റി അവന്റെയമ്മ എന്തെങ്കിലും കൃഷ്ണനോട് പറയുന്നത് രാജീവ് കേട്ടിട്ടേയില്ല. കോളേജില്‍ സംഭവിക്കുന്ന ചില അല്ലറ ചില്ലറ കാര്യങ്ങള്‍ അരുന്ധതി കൃഷ്ണനോട് പറയുമായിരുന്നു. ഏറെയും രാജീവ് കേട്ടിട്ടുമുണ്ട്. അതിലേറ്റവും പ്രധാനപ്പെട്ടത് ജോയിച്ചന്‍ വര്‍ക്കി എന്ന ചട്ടമ്പി വിദ്യാര്‍ത്ഥിക്ക് നല്ലത് പറഞ്ഞു കൊടുത്തു നേരേ നടത്തിക്കണം എന്ന ആവശ്യം കൃഷ്ണനോട് പറഞ്ഞതാണ്.  അതു കേട്ടപ്പോള്‍ രാജീവിന് വളരെ സങ്കടം തോന്നിയിരുന്നു. ആളൊഴിഞ്ഞ സ്ഥലത്തു വച്ച് അമ്മയെ കേറിപ്പിടിക്കുകയും അവരുടെ രണ്ടു മാറിടങ്ങളും പിടിച്ചിറുക്കി അവരുടെ ചുണ്ടത്ത് ഉമ്മ കൊടുക്കുകയും ചെയ്തു ജോയിച്ചന്‍. അന്നു രാത്രി അമ്മ കൃഷ്ണനോട് കഥ പറയുന്നത് രാജീവ് ഒളിച്ചു നിന്നു കേട്ടതാണ്. ആരുമില്ല എന്നറിയാവുന്നതു കൊണ്ട് നൊന്ത മാറിടത്തിലെ ചോന്ന പാട് അമ്മ കൃഷ്ണനെ കാണിച്ചു കൊടുക്കുന്നത് രാജീവ് കണ്ടിരുന്നു. രാജീവിന് അന്നേരം പേടി തോന്നി. അപ്പോള്‍ അമ്മ പറയുന്നത് കേട്ടു. 'നമ്മടെ രാജീവിനെപ്പോലെയല്ലേ. ഒന്നുപദേശിച്ചു നേരേയാക്ക്. ' കൃഷ്ണന്‍ മറുപടിയൊന്നും പറഞ്ഞില്ല.  സാധാരണ കൃഷ്ണന്‍ മറുപടി പറയാറില്ലായിരുന്നു. കൃഷ്ണന്‍ ജോയിച്ചനെ ഉപദേശിക്കാന്‍ പുറപ്പെട്ടാല്‍ അതൊരു വര്‍ഗീയതയുടെ നിറമുള്ള കാര്യമാകുമോയെന്നൊന്നും രാജീവ് ആലോചിച്ചില്ല. അതിനു തക്ക പക്വത അവനില്ലായിരുന്നു. മാത്രമല്ല അമ്മയുടെയും കൃഷ്ണന്റെയും സംസാരം ഒളിച്ചു കണ്ടതോര്‍ത്ത് അവന്‍ അത്രക്കങ്ങ് പേടിച്ചും പോയിരുന്നു. ഇതു പോലെ പിന്നൊരാവര്‍ത്തി കൂടി അമ്മയും കൃഷ്ണനും സംസാരിക്കുന്നത് ഒളിച്ചു നിന്ന് രാജീവ് കണ്ടിരുന്നു. അതോടെയാണ് രാജീവ് കിടക്കമുറിയുടെ വാതിലടച്ചു കുറ്റിയിട്ട് ഉറങ്ങുന്ന ശീലം തുടങ്ങിയത്. വെളുപ്പാന്‍ കാലത്തോട് അടുക്കുന്ന നേരമായിരുന്നു അത്. അപ്പോഴാണ് അമ്മ കൃഷ്ണനോട് പറയുന്നത് കേട്ടത്. 'നമ്മുടെ രാജീവിന്റെ കുരുത്തക്കേട് ഇത്തിരി ക്കൂടുന്നു. ഒന്നു പറയണം. ആങ്കുട്ടികളായാ ഇതൊക്കെ പതിവാന്നറിയാം. എന്നാലും പരിധി വിട്ടു പോകരുതെന്നു പറഞ്ഞു കൊടുക്കണം. ഞാനെങ്ങനെ പറയും? നിനക്ക് പറയാല്ലോ. നിന്റെ കുരുത്തക്കേട് മൊത്തം അവന് കൊടുത്തേക്കല്ലേ ' രാജീവിന് അന്ന് ഭയത്തേക്കാള്‍ ജാള്യതയാണ് തോന്നിയത്. സ്വയം ഭോഗം ചെയ്യുന്നത് അത്രക്ക് വലിയ തെറ്റല്ല എന്നൊരറിവും കിട്ടി. പെങ്കുട്ടികള്‍ അങ്ങനെ ചെയ്യുന്നത് തെറ്റാണോയെന്നും ചെയ്യാറു തന്നെയുണ്ടോയെന്നും ഒരു സംശയം തോന്നുകയും ചെയ്തു. അവനാരോടും അതു ചോദിക്കാനൊക്കുമായിരുന്നില്ല. അതവന്‍ മനസ്സില്‍ കൊണ്ടു നടന്നു. രാജീവിന്റെ അമ്മ നേരത്തേ തന്നെ ഇന്റര്‍നെറ്റ് എടുക്കുകയും വീട്ടില്‍ കംപ്യൂട്ടര്‍ വാങ്ങുകയും ചെയ്തിരുന്നു. അവര്‍ക്ക് ഓര്‍ക്കൂട്ടില്‍ ഒരു അക്കൗണ്ട് ഉണ്ടായിരുന്നു. ഫേസ് ബുക്ക് പൊതുജനത്തിന് ഉപയോഗിക്കാന്‍ പറ്റുമെന്നു വന്ന കാലത്തു തന്നെ അവര്‍ അങ്ങോട്ട് ചേക്കേറി. രാജീവിന് 13 കഴിഞ്ഞപ്പോ തന്നെ അവനും അവരൊരു അക്കൗണ്ട് ഉണ്ടാക്കിക്കൊടുത്തു. ദിവസം ഒന്നോ ഒന്നരയോ മണിക്കൂര്‍ മാത്രമേ അതുപയോഗിക്കാവൂ എന്നായിരുന്നു അമ്മയുടെ വ്യവസ്ഥ. അമ്മയുടെ മരണത്തിനു മുമ്പേ തന്നെ രാജീവ് ആ വ്യവസ്ഥ ലംഘിച്ചിരുന്നു. ഫേസ് ബുക്കിലൂടെ രാജീവ് ലോകത്തെ നോക്കിക്കണ്ടു. മാറുന്ന സാമൂഹിക വ്യവസ്ഥിതിക്കനുസരിച്ച് ഫേസ്ബുക്കിന്റെ 'അല്‍ഗോരിതം' മാറ്റി രചിച്ചിരുന്നു. അതനുസരിച്ച് രാജീവിന്റെ വീക്ഷണ കോണുകളുടെ ഡിഗ്രിയളവ് കൂടിയോ കുറഞ്ഞോ എന്നൊന്നും ആരും ശ്രദ്ധിച്ചിരുന്നതായി തെളിയിക്കപ്പെട്ടിട്ടില്ല. രാജീവിന് സ്വയമതു ചെയ്യേണ്ട കാര്യവുമുണ്ടായില്ല. അരുന്ധതി മരിച്ചശേഷം വിവര സാങ്കേതിക വിദ്യയുടെ എല്ലാ രീതികളും രാജീവ് ഉപയോഗിച്ചു. കൃഷ്ണനെ കൂടുതല്‍ അറിയാനായി ലോകത്തിലേക്ക് തുറന്നു വച്ച ഒരു ജാലകമായി നെറ്റ് അയാള്‍ ഉപയോഗിച്ചു. ആ ജാലകത്തിലൂടെ യമുനാ പുളിനങ്ങളിലെ തണുത്ത കാറ്റ് വിശുകയും ആ കാറ്റില്‍ കായാമ്പൂ മണം നിറയുകയും ചെയ്തു. കാറ്റുകള്‍ക്കും പേരും നിറവുമുണ്ടെന്ന് രാജീവറിയുന്നത് അങ്ങനെയാണ്. അതയാളെ ഓടക്കുഴല്‍ വായിക്കുന്നത് പഠിപ്പിക്കലില്‍ എത്തിച്ചു. ഈറക്കുഴലുകളും ആധുനിക ഹൈടെക് ഫ്‌ലൂട്ടും വായിക്കുന്നതില്‍ അയാള്‍ പ്രാവീണ്യം നേടി. അതോടെ രാജീവിന് ഫേസ്ബുക്കില്‍ ആരാധകരും ഫോളോവേഴ്‌സും കൂടി. സുമയുടെ കല്യാണം പെട്ടെന്നു നടത്തുന്നതിനു പരോക്ഷമായി കാരണമായത് രാജീവാണ്. സ്ത്രീകളും സ്വയം ഭോഗം ചെയ്യുമോയെന്ന സംശയം അയാള്‍ ദൂരീകരിച്ചിരുന്നു. അങ്ങനെയൊരു കാര്യം നെറ്റില്‍ ലഭ്യമായ വീഡിയോകളില്‍ നിന്നല്ലാതെ, കാണാന്‍ ഇടയാവുമെന്നയാള്‍ ഒരിക്കലും കരുതിയിരുന്നില്ല. ആകസ്മികവും അപ്രതീക്ഷിതവുമായി സുമയുടെ ഒരു പ്രാക്ടിക്കല്‍ സെഷന്‍ അയാള്‍ കണ്ടുപോയി. അതിനു പ്രേരകവും ത്വരകവുമായ യുവാവിനെയും അയാള്‍ സുമയുടെ മൊബൈല്‍ സ്‌ക്രീനില്‍ വീഡിയോ കാളില്‍ ഇരിക്കുന്നത് കണ്ടുപോയി. സുമയതിന് മറ്റൊരു പ്രതികരണമാണ് കൊടുത്തത്. ഭാഗ്യത്തിന് ആ പറഞ്ഞ യുവാവ് രാജീവിന്റെ ഒരു കൂട്ടുകാരനായിരുന്നു. ഏതായാലും സമൂഹം പറയുന്ന കേടുപാടുകള്‍ ഒന്നുമില്ലാതെ അവരുടെ കല്യാണം നടന്നു. ഒരു സമൂഹ വിചാരണയ്‌ക്കോ മാദ്ധ്യമ വിചാരണയ്‌ക്കോ ഉള്ള അവസരം ചിറ്റപ്പനിലേയും കുഞ്ഞമ്മയിലേയും സാധാരണ മനുഷ്യര്‍ ബോധപൂര്‍വ്വമല്ലാതെ ബ്ലോക്ക് ചെയ്തു കളഞ്ഞു. വൈറല്‍ ആകാനായി ഒന്നും വിട്ടു കൊടുക്കാന്‍ സുമയും അവളുടെ ആളും ഒരിക്കലും തയ്യാറായില്ല. അഭിപ്രായ സ്വാതന്ത്ര്യം എന്നൊക്കെ പറഞ്ഞ് ലൈക്കും കമന്റും കൂടുതല്‍ കിട്ടുന്ന ഒരു പോസ്റ്റിടാന്‍ രാജീവും കൂട്ടാക്കിയില്ല. ഇമേജിനെക്കുറിച്ച് അയാളുടെ ബോധതലങ്ങളുടെ വിസ്തീര്‍ണ്ണം കൂടുന്ന കാലമായിരുന്നു. സുമയുടെ കല്യാണ ശേഷം രാജീവ് പുതിയ വീട്ടിലോട്ടുമാറി. അതിനു ശേഷമാണ് സീമയുടെ കല്യാണം കഴിഞ്ഞത്. സീമ ഒരു സാധാരണ 'പെണ്ണായിപ്പോയി' എന്ന് സ്ഥലത്തെ സാധാരണക്കാര്‍ സംസാരിച്ചു. അക്കാലത്തും ഇടയ്ക്കിടെ സര്‍ക്കാര്‍ ഫ്രീ റേഷന്‍ കൊടുക്കുകയും കര്‍ഷകര്‍ കറന്ന പാല്‍ ഒഴുക്കിക്കളയുകയും ചെയ്തു. അത്തരം വാര്‍ത്തകള്‍ കൃഷ്ണനോട് രാജീവ് പറയാറുണ്ടായിരുന്നില്ല. കുറേക്കാലം വായനയും എഴുത്തും സംഗീതവുമായി വീട്ടില്‍ ഒറ്റക്കു കഴിയാന്‍ രാജീവ് തീരുമാനിച്ചു. ഭക്ഷണം സ്വയം പാകം ചെയ്യും. പ്രിയപ്പെട്ട വാഹനം മഹൈന്ദ്ര താര്‍. അയാളുടെ ഫേസ്ബുക്ക് പ്രോഫൈല്‍ വളരെ മൂല്യത്തോടെ വളര്‍ന്നു. സാമൂഹിക സേവന പരിപാടികള്‍ അയാളെക്കൊണ്ടു കൂടി പറയിപ്പിച്ചാല്‍ റീച്ച് കൂടുമെന്നു സംഘടനകള്‍ പോലും മനസ്സിലാക്കി. അയാളുടെ കറുത്ത താര്‍ ഒരു ഐക്കോണിക് വാഹനമായി.  എല്ലാത്തരത്തിലും മെച്ചപ്പെട്ട സാഹചര്യങ്ങളിലുള്ള അവിവാഹിതനായ ചെറുപ്പക്കാരനോട് പ്രണയം തോന്നുന്നവര്‍ ഏറെയുണ്ടാവാം. അതു മനസിലാക്കാന്‍ ക്രയോജനിക് സങ്കേതമൊന്നും വേണ്ട. ചില പ്രണയങ്ങള്‍ അയാള്‍ ആസ്വദിച്ചു. ഒരേ നേരം പല പ്രണയങ്ങള്‍ നിലനിറുത്തി. ഒരോ പ്രണയത്തിനും ഓരോ അര്‍ത്ഥ തലങ്ങളായിരുന്നു. എല്ലാ അര്‍ത്ഥങ്ങളും കൂടെ ഒരു പ്രണയത്തില്‍ ഇട്ടുവയ്ക്കാന്‍ അയാള്‍ ഒരുക്കമായിരുന്നില്ല. അതിനെ രാജീവ് പ്രാക്ടിക്കാലിറ്റി എന്ന ഇംഗ്ലീഷു വാക്കു കൊണ്ടു ചുരുക്കി നിറുത്തി. ചിറ്റപ്പനും കുഞ്ഞമ്മയും സുമയും സീമയും അളിയന്മാരും കല്യാണം കഴിക്കുവാന്‍ അയാളെ നിര്‍ബന്ധിച്ചു. എല്ലാം സ്‌നേഹപൂര്‍വ്വം അയാള്‍ നിരസിച്ചു. ഒരല്‍പ്പം സാഹിത്യം കലര്‍ത്തി അയാള്‍ പറഞ്ഞു. 'ജന്മങ്ങള്‍ താണ്ടി എന്റെ രാധയെന്നെ തേടി വരും. അന്നവളെ കെട്ടാന്‍ സഹായിച്ചാല്‍ മതി. അപ്പോള്‍ ആരും  എതിര്‍ക്കരുത് ' ഒരിക്കല്‍ സുമ പറഞ്ഞു.  'മൂപ്പരുമായി മിണ്ടീം പറഞ്ഞും മൂപ്പരായോ രാജീ, നീ ?' അങ്ങനെയിരിക്കെയാണ് നന്ദിനിയുമായി രാജീവ് അടുക്കുന്നത്. ഫേസ്ബുക്കിലൂടെ തുടങ്ങിയ ഒരു സൗഹൃദം. 'എന്റെ കൃഷ്ണാ' എന്നു വിളിച്ചു കൊണ്ടാണ് നന്ദിനി ചാറ്റ് വിന്‍ഡോയിലൂടെ സംസാരിച്ചു തുടങ്ങിയത്. പരിചയം വളര്‍ന്നു. കൃഷ്ണകൃപാസാഗരത്തിന്റെ യുഗയുഗാന്തര പ്രസക്തിയെക്കുറിച്ച് അവര്‍ ദീര്‍ഘനേരം സംസാരിക്കുക പതിവായി. നന്ദിനിയില്‍ രാജീവ് രാധയെ കണ്ടെത്തി. നന്ദിനി തന്നെ കൃഷ്ണനായി കാണുന്നത് അയാളറിഞ്ഞിരുന്നു. പൊതുവേയുള്ള ഒരല്‍പ്പം അന്തര്‍മുഖത്വം പലതും തുറന്നു പറയാനയാളെ അനുവദിച്ചില്ല. നന്ദിനി എല്ലാ കാര്യങ്ങളെക്കുറിച്ചും തുറന്നു സംസാരിക്കുന്ന പ്രകൃതക്കാരിയായിരുന്നു. യമുനയെക്കുറിച്ചും ഗോവര്‍ദ്ധനത്തെക്കുറിച്ചും ഗോക്കളെങ്ങറിച്ചും മഞ്ഞത്തുകിലിനെക്കുറിച്ചുമൊക്കെയവള്‍ വാചാലയായി. യമുനാതീരങ്ങളില്‍ അനാഥരായി അലയുന്ന ഗോപികമാരെക്കുറിച്ചവള്‍ വ്യാകുലപ്പെട്ടു. രാജീവിന്റെ ഏറ്റവും നല്ല കോമ്പോസിഷനുകളില്‍ രണ്ടെണ്ണം നന്ദിനിക്ക് സമര്‍പ്പിച്ചു കൊണ്ടുള്ളതാണ്. അവളുടെ സ്വാധീനമില്ലായിരുന്നെങ്കില്‍ ആ പുസ്തകങ്ങള്‍ ഉണ്ടാകുമായിരുന്നില്ലെന്ന് രണ്ടു പുസ്തകങ്ങളുടെ സമര്‍പ്പണക്കുറിപ്പില്‍ അയാള്‍ പറഞ്ഞു. നന്ദിനി ആരാണെന്നൊന്നും പ്രസാധകര്‍ ചോദിച്ചതൊന്നുമില്ല. വീണ്ടുമൊരിക്കല്‍ കല്യാണത്തെക്കുറിച്ച് കുഞ്ഞമ്മ പറഞ്ഞപ്പോള്‍ രാജീവ് മറുപടി കൊടുത്തു: 'രാധയെന്നെ കണ്ടെത്തി. ഞാന്‍ നന്ദിനിയെ കല്യാണം കഴിക്കാന്‍ ആഗ്രഹിക്കുന്നു. ' കുഞ്ഞമ്മയും ചിറ്റപ്പനും ആദ്യം സന്തോഷിച്ചു. പിന്നെ അത്ഭുതപ്പെട്ടു. പിന്നെയവര്‍ ആശ്വസിച്ചു. 'എവിടെയാണ്? എന്തു ചെയ്യുന്നു?' 'ഞാന്‍ പറയാം. ഈയാഴ്ച കഴിഞ്ഞ് ഞാനൊന്നവളെച്ചെന്നു കാണും. അതിനു ശേഷം നിങ്ങള്‍ക്ക് വിശദ വിവരങ്ങള്‍ പറഞ്ഞു തരാം ' ഇവാലുവേഷന്‍ നടത്താനും ഉപദേശങ്ങള്‍ കൊടുക്കാനുമുള്ള ഒരവസരമാണ് രാജീവ് പെട്ടെന്നടച്ചുകളഞ്ഞത്. കുഞ്ഞമ്മയും ചിറ്റപ്പനും സുമയേയും സീമയേയും വിളിച്ചു വിവരം പറഞ്ഞു. ചേമ്പിന്റെ ഇടയിലെ കള പറിക്കാന്‍ പോകുന്ന വഴിക്കാണ് അവര്‍ മക്കളോട് സംസാരിച്ചത്.  സുമയും സീമയും തമ്മില്‍ രാജീവിന്റെ രാധയെക്കുറിച്ചു വാഗ്വാദങ്ങള്‍ ഉണ്ടാവുകയും അവരുടെ ഭര്‍ത്താക്കന്മാര്‍ ഇടപെടുകയും ചെയ്തു. സുമയുടെ ഭര്‍ത്താവാണ് ആ ബഹളം അവസാനിപ്പിച്ചത്. രാജീവ് അവന്റെ രാധയെക്കണ്ടുവരുന്നവരെ അടങ്ങിയിരിക്കാന്‍ അയാള്‍ ശക്തമായി ഉപദേശിച്ചു. അത് ഫലിച്ചു. സുമയുടെ ഭര്‍ത്താവ് 99 പേരുള്ള ഒരു വാട്ട്‌സ് ആപ്പ് ഗ്രൂപ്പിലെ ചീഫ് അഡ്മിനാണ്. അങ്ങനെയാണ് അയാള്‍ക്ക് പീപ്പിള്‍ മാനേജ്‌മെന്റ് സ്‌കില്‍ കിട്ടിയത്.  ഇതിനിടയില്‍ രാജീവ് നന്ദിനിയെക്കാണാന്‍ അനുവാദം ചോദിച്ചു. അവര്‍ സമ്മതിച്ചു. ശനിയാഴ്ച വൈകിട്ട് സസ്യ കഴിഞ്ഞ് വന്നാല്‍ പോരേ എന്ന് രാജീവ് ചോദിച്ചു. ഉച്ചക്കേ പോന്നോളൂ എന്നാണവര്‍ മറുപടി പറഞ്ഞത്. തങ്ങള്‍ രണ്ടാളും മാത്രമായി കുറേ നേരം സംസാരിച്ചിരിക്കാന്‍ പറ്റുമോയെന്നു രാജീവ് ചോദിച്ചു. താനാ വീട്ടില്‍ ഒറ്റയ്ക്കാണെന്നാണവള്‍ മറുപടി പറഞ്ഞത്. മാത്രമല്ല അപേക്ഷാ സ്വരത്തില്‍ മറ്റൊരു കാര്യം കൂടി അവള്‍ ആശ്യപ്പെട്ടു. 'എന്റെ കണ്ണാ ... നീയാ ഓടക്കുഴല്‍ കൊണ്ടുവരണം. ആ മുള മുരളി. നിനക്കു വേണ്ടി ഞാന്‍ ഫ്‌ലൂട്ട് വായിക്കും. ജയദേവ ഗീതികളില്‍ ഒന്ന്. കൊണ്ടു വരില്ലേ? ' രാജീവ് സമ്മതിച്ചു. അയാള്‍ യാത്രയ്ക്കു വേണ്ടിയുള്ള ഒരുക്കങ്ങള്‍ തുടങ്ങി. 5 മണിക്കൂര്‍ ഡ്രൈവുണ്ട് നന്ദിനിയുടെ ഇടത്തേക്ക്. അതൊറ്റക്ക് ചെയ്യാന്‍ അയാള്‍ തീരുമാനിച്ചിരുന്നു. 4 റെഡ് ബുള്‍ നേരത്തേ വാങ്ങി. റൊമാന്‍സ് എന്ന ഷോപ്പില്‍ നിന്ന് മയില്‍പ്പീലി കൊണ്ടുണ്ടാക്കിയ ഒരു ഡ്രീം കാച്ചര്‍, ഒരു സാറ്റിന്‍ ഹാര്‍ട്ട്, ഒരു പട്ടുതൂവാല തുടങ്ങിയ സാധനങ്ങള്‍ നന്ദിനിക്ക് സമ്മാനമായി അയാള്‍ വാങ്ങി വച്ചു.  ഇംപോര്‍ട്ട് ചെയ്ത പോര്‍ട്ട് ഒരു കുപ്പി വാങ്ങി. ഓണ്‍ലൈന്‍ സേറ്റാറുകളില്‍ പരതി sildenafil ആക്ടീവ് ഇന്‍ ഗ്രേഡിയന്റായ ഗുളികകള്‍ വാങ്ങി വച്ചു.  രണ്ടു ദിവസം അയാള്‍ ഫസ്റ്റ് ഡേറ്റിംഗ് എന്ന വിഷയത്തിന്മേലുള്ള ഇംഗ്ലീഷ് ലേഖനങ്ങള്‍ വായിക്കുകയും ഡേറ്റിംഗ് ഡ്രഗ്‌സ് ഉണ്ടാക്കുന്ന പാര്‍ശ്വ ഫലങ്ങളെക്കുറിച്ച് പഠിക്കുകയും ചെയ്തു. ശനിയാഴ്ച ഉച്ചതിരിഞ്ഞ് രാജീവ് നന്ദിനിയുടെ വീട്ടിലെത്തി. വീട്ടുമതിലിനുള്ളില്‍ ഒരാല്‍മരവും ചോട്ടിലൊരു കൃത്രിമ അരുവിയും. റൊമാന്റിക് ആയ ലാന്‍ഡ് സ്‌കേപ്പിംഗ്. ഒരു  കളിമണ്‍ കൃഷ്ണനുമുണ്ടായിരുന്നു അവിടെ. നന്ദിനിക്ക് രാജീവ് കരുതിയതിനേക്കാള്‍ അഞ്ചാറു വയസ് പ്രായക്കൂടുതലുണ്ടെന്നു തോന്നി. തന്നേക്കാള്‍ പ്രായക്കൂടുതലുള്ള ആളാണവരെന്ന് രാജീവിന് നേരത്തേ അറിയാമായിരുന്നു. എന്നാലും അത്രയ്ക്ക് പ്രായക്കൂടുതല്‍ അയാള്‍ പ്രതീക്ഷിച്ചിരുന്നതുമില്ല.  നന്ദിനി ഓടി വന്ന് രാജീവിനെ കെട്ടിപ്പിടിച്ചു. അന്നേരം പുറത്ത് ആലിന്‍ കൊമ്പില്‍ കാറ്റനങ്ങി. 'എന്റെ കണ്ണാ... പടത്തില്‍ കണ്ടതിനേക്കാള്‍ എത്ര സുന്ദരന്‍. കുരുത്തം കെട്ടവന്‍. ' രാജീവിന്റെ ഗിഫ്റ്റ് ബാഗ് നന്ദിനി തുറന്നു നോക്കി.  ' പോര്‍ട്ട്. നല്ല സെലക്ഷന്‍. കടുത്ത നിറവും മധുരവും ' രണ്ടു വൈന്‍ ഗ്ലാസുകളില്‍ അവര്‍ തന്നെ പോര്‍ട്ട് പകര്‍ന്നെടുത്തു. ഒന്നവര്‍ രാജീവിന് കൊടുത്തു. കുടിച്ചു ഗ്ലാസ്സുകളൊഴിയുവോളം അവര്‍ പലതും സംസാരിച്ചിരുന്നു. ' വാ ഊണു കഴിക്കാം. നല്ല ബീഫും കപ്പയും ഉണ്ടാക്കി വച്ചിട്ടുണ്ട്. ' ഒന്നും കഴിക്കാന്‍ തോന്നുന്നില്ലെന്ന് രാജീവ് പറഞ്ഞു. 'എന്നാ വാ. ഇവിടെ എന്റെ മടീല്‍ വന്നു കിടക്ക്. ഞാനൊരു സമ്മാനം തരാം എന്റെ കണ്ണന് ' രാജീവിന്റെ ശരീരം വിറയ്ക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു.  അയാള്‍ നന്ദിനിയുടെ മടീല്‍ തലവച്ചു കിടന്നു. ഒരു ചെറിയ പാത്രത്തില്‍ പഞ്ചസാര ചേര്‍ത്ത് വച്ചിരുന്ന വെണ്ണ ചെറിയ കരണ്ടി കൊണ്ട് കോരി, നന്ദിനി രാജീവിന്റെ വായിലേക്ക് പകര്‍ന്നു. ' എത്ര വളര്‍ന്നാലും അമ്മയ്ക്ക് കണ്ണന്‍. കുട്ടി തന്നെയാ. കള്ളത്തിരുമാലി.' അന്നേരം ആലിന്‍ കൊമ്പില്‍ കാറ്റു കനത്തു. ഞായറാഴ്ച ഉച്ചക്ക് ചിറ്റപ്പനും കുഞ്ഞമ്മയും കാര്യങ്ങള്‍ തെരക്കി. 'മീരയാണ് കുഞ്ഞേ! രാധയല്ല. എനിക്കു തെറ്റി' രാജീവ് ചെറിയ കുട്ടിയായിരിക്കുമ്പോള്‍ അവന്റെ കുഞ്ഞമ്മയെ അവന്‍ 'കുഞ്ഞ' എന്നാണു വിളിച്ചിരുന്നത്.  ആ രാത്രി രാജീവ് അവന്റെ അമ്മയെ സ്വപനം കണ്ടു. അരുന്ധതി മരിച്ച ശേഷം രാജീവ് അവരെ ആദ്യമായിട്ടാണ് സ്വപനം കണ്ടത്. കാലം കുറേക്കൂടിക്കഴിഞ്ഞു. രാജീവിന്റെയും ഭാര്യയുടെയും ജീവിതം സംതൃപ്തമാണ്.  ഇടക്കിടക്ക്, രാധിക, രാജീവിന്റെ ഭാര്യ, വീട്ടിലെ കൃഷ്ണ വിഗ്രഹത്തോട് പ്രാര്‍ത്ഥിക്കുന്നുണ്ട്. രാജീവിന് വല്ലപ്പോഴും വരുന്ന എപ്പിലെപ്റ്റിക് ഫിറ്റ്‌സ് പുര്‍ണ്ണമായും മാറ്റിത്തരണേയെന്നാണ് രാധികയുടെ പ്രാര്‍ത്ഥന. കൃഷ്ണന് യാതൊരു ഭാവമാറ്റവുമില്ല. അയാളൊന്നും കേള്‍ക്കുന്നുണ്ടാവില്ല.  കള്ളത്തിരുമാലി.

പെണ്ണുകാണല്‍ അപാരതകള്‍ : ചെറുകഥ

എന്റെ ജീവിതത്തിലുണ്ടായ ഏറ്റവും സന്തോഷം  നല്‍കിയ  ചില സംഗതികളാണ് ബന്ധുമിത്രാദികള്‍ക്ക് വേണ്ടി ഞാന്‍ നടത്തിയിട്ടുള്ള പെണ്ണുകാണല്‍ അപാരതകള്‍... അതെ... രണ്ട് വ്യത്യസ്ഥ ചിന്താഗതിക്കാരെ കൂട്ടിയോജിപ്പിച്ച് ഒരു കുടുംബമായി വാഴിക്കുമ്പോഴുള്ള ആ ആനന്ദം ഒന്ന് വേറെ തന്നെയായിരുന്നു ...!   ഇപ്പോഴുള്ള ന്യൂ-ജെന്‍ പിള്ളേരെ പോലെയുള്ള ചാറ്റിങ്ങും, ചീറ്റിങ്ങും, ഡേറ്റിങ്ങുമൊന്നുമില്ലാതെ പ്രഥമ ദര്‍ശനത്തില്‍ തന്നെ ജീവിത പങ്കാളികളായവര്‍ ...! അവര്‍ ഇപ്പോഴും തട്ടി മുട്ടി കോട്ടം കൂടാതെ പരസ്പരം പിരിയാതെ തന്നെ മരണം വരെ ജീവിതം മുട്ടത്തട്ടെത്തിച്ചത് കാണുമ്പോഴുണ്ടാകുന്ന സംതൃപ്തി - ഇന്നത്തെ ഈ പുത്തന്‍ തലമുറയുടെ ഇപ്പോള്‍ ചുറ്റുപാടും നടക്കുന്ന ധാരാളം വിവാഹ മോചനങ്ങള്‍ കാണുമ്പോള്‍ കിട്ടുന്നില്ല... എന്റെ ആദ്യ പെണ്ണുകാണല്‍ കഴിഞ്ഞതു മുതല്‍ ആയതിന്റെ വര്‍ക്കത്ത് കാരണം പല കൂട്ടുകാര്‍ക്കും, അടുത്ത ബന്ധുക്കളുടെ മക്കള്‍ക്കുമൊക്കെ പെണ്ണുകാണാനും,  ആണുകാണാനുമൊക്കെയായി അക്കാലത്ത് എല്ലാ വീക്കെന്റുകളും മാറ്റിവെച്ചവനായിരുന്നു ഞാന്‍ ... സ്വന്തമായി ഒരു പെണ്ണിനെ കണ്ട് ഇത്തിരി കിഞ്ചന വര്‍ത്തമാനം പറഞ്ഞു അവളെ കെട്ടിപ്പൂട്ടി ഭാര്യസ്ഥാനത്ത് പ്രതിഷ്ഠിക്കുവാന്‍ യോഗമില്ലാത്തവനായിരുന്നു ഞാനെങ്കിലും, മറ്റുള്ളവര്‍ക്ക് വേണ്ടി പെണ്ണുകാണല്‍ ചടങ്ങുകളില്‍ പങ്കെടുത്ത് സെഞ്ച്വറി കടന്നവനാണ് ഞാന്‍ ...! അതിന് സ്വന്തമായിട്ട് ഒരു പെണ്ണു കാണുവാന്‍ എനിക്കൊക്കെ എങ്ങിനെ പറ്റാനാണ്...? കൗമാരം തൊട്ടേ ഒരു പ്രണയവല്ലഭനായി കാമിനിമാരുടെ ചുറ്റും റോന്തു ചുറ്റി നടക്കുന്ന ശീലഗുണം കൊണ്ട് വീട്ടുകാരും നാട്ടുകാരും കൂടി 24 വയസ്സിലെ തന്നെ അതിലൊരുത്തിയെ കൊണ്ട് - ഇടഞ്ഞുനില്‍ക്കുന്ന ഒരു കാളക്കൂറ്റനെ മെരുക്കുവാന്‍ എന്ന പോലെ - എനിക്ക് മൂക്ക് കയറിടീപ്പിച്ച്, എന്റെ പെര്‍മനന്റ് യജമാനത്തിയായി ഏല്‍പ്പിച്ചു കൊടുത്തു..! എന്റെ കൗമാരകാലത്ത് പൊട്ടിമുളച്ച ആദ്യാനുരാഗ കഥയിലെ നായികയായ പ്രിയയെ, ജാതിയുടെ അതിര്‍വരമ്പുകള്‍ ഭേദിക്കുവാന്‍ കഴിയാതിരുന്നത് കൊണ്ട് അവളുടെ മുറ ചെക്കനായ എന്റെ മിത്രം കൂടിയായിരുന്ന ഹരി (യേട്ടന്‍)   ഗള്‍ഫില്‍ നിന്നും വന്ന് കല്യാണിച്ച് അവളേയും കൂട്ടി ദുബായിലേക്ക് പറന്നകന്ന കാലം..! ഏതാണ്ട് ഒരു ദശകക്കാലം നീണ്ടുനിന്ന പ്രിയയുടെയും, എന്റെയും ഇമ്പമാര്‍ന്ന ആ പ്രണയ കാലം മറക്കുവാന്‍ വേണ്ടിയാണ് പിന്നീട് ഞാന്‍ സമയമുണ്ടാക്കി, 'മാജിക് ഷോ'യും, പിന്നെ പല കൂട്ടുകാരുടെയും പ്രണയ ദൂതുമായും മറ്റും  സെന്റ്. മേരീസ് കോളേജിന്റെ ഇടവഴിയിലും, വിമല കേളേജ് ബസ്സിന്റെ പിക്കപ് പോയന്റുകളിലും, കേരളവര്‍മ്മയിലെ ഊട്ടി പറമ്പിലുമൊക്കെ ചുമ്മാ റോന്ത് ചുറ്റി നടന്നിരുന്നത്...! പോരാത്തതിന് പ്രീഡിഗ്രിക്ക് പഠിക്കുമ്പോള്‍ നടരാജന്മാഷുടെ ട്യൂഷന്‍ ക്ളാസില്‍ വെച്ച് എന്നോട് അടുപ്പത്തിലായ സുമം വര്‍ഗീസ് ഡിഗ്രിക്ക് വിമലയില്‍ പഠിക്കുന്ന കാലവും... അന്നെനിക്ക് സ്വന്തമായി ഒരു പ്രണയിനി ഉള്ളതിനാല്‍ സുമത്തിനെ ഇഷ്ടപ്പെടുന്ന - കൂട്ടുകാരന്‍ സുധന് വേണ്ടി എല്ലാ ഒത്താശകളും ചെയ്ത് കൊടുക്കുന്ന ഒരു ഉദാര മനസ്‌കനും കൂടിയായിരുന്നു ഞാന്‍ എന്നതിനാല്‍ അവളേയും കൂട്ടുകാരികളെയും കോളേജ് ബസ് കയറ്റിവിട്ട ശേഷമെ ഞങ്ങള്‍ സ്വന്തം ക്യാംപസുകളിലേക്ക് തിരിച്ച് പോകുമായിരുന്നുള്ളൂ... ആ സമയത്ത്  വിരഹം മൂലം പ്രേമം മുട്ടി നിന്ന എന്നുടെ മനസ്സിനുള്ളിലേക്ക് പിന്നീട് കയറി വന്ന ഒരു ചുള്ളത്തിയായിരുന്നു അനിത ...  ഞാനും എന്റെ കൂട്ടുകാരും കൂടി ഞങ്ങളുടെ ബിരുദ പഠന കാലത്ത് തുടക്കം കുറിച്ച 'ഫീനിക്സ് ട്യൂട്ടോറിയല്‍ ട്യൂഷന്‍ സെന്ററി'ല്‍ ഇംഗ്ലീഷ് പഠിപ്പിക്കുവാന്‍ വന്നവളായിരുന്നു ഇഷ്ടത്തി. എന്റെ ഇളയച്ഛന്റെ ഭാര്യയുടെ ചേച്ചിയുടെ മകളായ വലപ്പാട് സ്വദേശിയായ അനിത ആ സമയത്ത് തൃശൂരില്‍ വന്ന് 'ബിഎഡ്' പഠിക്കുവാന്‍ വേണ്ടി എന്റെ വീടിന്റടുത്തുള്ള ഇളയച്ഛന്റെ വീട്ടില്‍ വന്ന് താമസിക്കുന്ന കാലമായത് കൊണ്ട് - അനിതക്ക് ടീച്ചിങ്ങ് പരിശീലനത്തിന് വേണ്ടി ഞങ്ങളുടെ ട്യൂഷന്‍ സെന്ററില്‍ ഒരു  സ്ഥാനവും കൊടുത്തു... അതിനുശേഷം മൂന്നാലു മാസത്തിനിടയില്‍ ഞാന്‍ അനിതക്ക് കുറച്ച് പ്രണയ പരിശീലനം കൂടി കൊടുത്ത്, ഇളയമ്മയും മറ്റും അറിയാതെ ഞങ്ങളുടെ ട്യൂഷന്‍ സെന്ററിലും, ഡിലൈറ്റ് ഐസ്‌ക്രീം പാര്‍ലറിലും, ടൗണിലെ ചില മാറ്റിനിക്ക് പോക്കുമൊക്കെയായി അത്യാവശ്യം 'ലൈന്‍' നല്ല 'സ്മൂത്താ'യി വന്ന അവസരത്തില്‍, എങ്ങിനെയോ നാട്ടില്‍ മുഴുവന്‍ പാട്ടായിരുന്നഎന്റെ പ്രഥമാനുരാഗ കഥയുടെ ആഴം, അനിത അറിഞ്ഞപ്പോള്‍ ആ പ്രേമോം പൊട്ടിപ്പൊളിഞ്ഞു പാളീസായി പോയി... എന്റെ പതിനെട്ടാം വയസ്സില്‍ അകാലത്തില്‍ എന്റെ അച്ഛന്‍ ഞങ്ങളെ വിട്ട് പോയപ്പോള്‍ മുതല്‍ 'ഓട്ടോമറ്റിക്കാ'യി ഞാന്‍ വീട്ടു കാരണവരായി മാറിയിരുന്നു... ആയതിനാല്‍ മാതാപിതാക്കളുടെ സഹോദരീ സഹോദരന്മാരുടെ വീടുകളിലെല്ലാം എന്ത് ചടങ്ങുകള്‍ ഉണ്ടായാലും അവിടെയൊക്കെ പോയി തലകാണിക്കേണ്ട ചുമതലയും എന്നില്‍ നിഷിപ്തമായ കാലങ്ങളായിരുന്നു അപ്പോള്‍... അച്ഛന്‍ മരിച്ച ശേഷം തൃശ്ശൂര്‍ അങ്ങാടിയിലുള്ള കടയുടെ ചുമതല എന്റെ രണ്ടാമത്തെ അമ്മാവനും ഞാനും കൂടി ഏറ്റെടുത്ത് നടത്തിയപ്പോള്‍ പോലും, കടയില്‍ നിന്നും സമയമുണ്ടാക്കി അല്‍പസല്‍പ്പം പ്രേമ സല്ലാപങ്ങള്‍ക്ക് സമയം കണ്ടെത്തി മനസ്സിനെന്നും ഉന്മേഷം കൊടുത്തിരുന്നവനായിരുന്നു ഞാന്‍... ശനിയാഴ്ച്ചകളിലെ സെക്കന്റ് ഷോ സിനിമകള്‍ക്ക് ശേഷം പാതിരാവിലെ ഡബിള്‍ക്സ് ഹോട്ടലിലെ ഫുഡടിയും മറ്റും കഴിഞ്ഞു വീട്ടിലെത്തുമ്പോള്‍ സാധാരണ കോഴി കൂവിയിട്ടുണ്ടാകും... സമീപ പ്രദേശങ്ങളില്‍ പൂരമോ പള്ളിപ്പെരുന്നാളൊ വരുന്ന ഉത്സവ സീസണുകളില്‍ നാടകമോ, കഥാപ്രസംഗമോ, ബാലെയോയുള്ള ദിനങ്ങളില്‍ ഇതൊക്കെത്തന്നെയായിരുന്നു ഞങ്ങള്‍ കൂട്ടുകാരുടെ രാത്രിയിലെ സ്ഥിരം കളിവിളയാട്ടങ്ങള്‍... ആകെ കിട്ടുന്ന ഒഴിവു ദിവസമായ ഞായാറാഴ്ചകളില്‍ കല്യാണങ്ങള്‍ക്കും മറ്റു വിരുന്നുകള്‍ക്കും മറ്റും പങ്കെടുത്ത്, ചിലപ്പോള്‍ ബന്ധുമിത്രാധികളുടെ വീടുകളിലെയും, റിക്രിയേഷന്‍ ക്ലബ്ബുകളിലേയും സന്ദര്‍ശനങ്ങളൊക്കെ പൂര്‍ത്തിയായി വരുമ്പോഴേക്കും ആ ദിനങ്ങളും കഴിഞ്ഞു കിട്ടും. അതൊക്കെ പോട്ടെ ഇനി എന്റെ ആദ്യ പെണ്ണുകാണല്‍ അനുഭവത്തെ കുറിച്ച് ചുമ്മാ ഒന്ന് ചൊല്ലിയാടാം... എന്റെ ചടപ്പരത്തി 'ലാംബി സ്‌കൂട്ടര്‍' വിറ്റ് പുത്തന്‍ 'ചേതക് 'എടുത്ത അവസരത്തിലാണ്, എനിക്ക് ആദ്യമായി ഒരു പെണ്ണുകാണല്‍ ചടങ്ങിന് ക്ഷണം കിട്ടിയത് ... എനിക്കായിട്ടല്ല. ഞങ്ങളുടെ തലമുറയിലെ മുതിര്‍ന്ന പയ്യനായ അമ്മായിയുടെ മകന്‍ വിനോദേട്ടന് വേണ്ടിയായിരുന്നു. കല്യാണ ബ്രോക്കര്‍ നമസ്‌കാരം അശോകന്‍ കൊണ്ടുവന്ന പെണ്ണിന്റെ ഫോട്ടോ അവര്‍ക്ക് ഇഷ്ടപ്പെട്ടപ്പോള്‍ കുറിപ്പടി വാങ്ങി ഒത്തുനോക്കിയപ്പോള്‍ നല്ല ജാതക പൊരുത്തവും ഉണ്ട്. ഇനി ചെക്കനും പെണ്ണും പരസ്പരം കണ്ട് ഇഷ്ടപ്പെട്ടാല്‍ കാര്യങ്ങള്‍ പ്രൊസീഡ് ചെയ്യാം... വാചകമടി കുറച്ചേറെയുണ്ടെങ്കിലും നല്ല വകതിരുവുള്ള മുകുന്ദ മാമന്റെ മോന്‍ മുരളിയും, നീയും കൂടി പോയി പെണ്ണിനെ കണ്ട് വന്നാല്‍ അവരെ കുറിച്ചുള്ള സകലമാന ഡാറ്റയും നല്ല ഡീറ്റൈയ്ല്‍സ്  ആയി അവന്‍ പറഞ്ഞു തരും എന്ന് പറഞ്ഞാണ് അമ്മായിയും, മാമനും കൂടി ഈ ചുമതല എനിക്കായി ഒഴിച്ചിട്ടത്... അങ്ങനെ അന്നൊരു  ഞായറാഴ്ച്ച അമ്മായിയുടെ വീട്ടില്‍ നിന്നും 'ലഞ്ച്' കഴിച്ച ശേഷം വിനോദേട്ടന് വേണ്ടി ഒരു പെണ്‍ ക്ടാവിനെ കാണുവാനായി തൃപ്രയാര്‍ ഭാഗത്തേക്ക് ഞങ്ങള്‍ വണ്ടി വിട്ടു... ബ്രോക്കര്‍ 'നമസ്‌കാരം അശോകന്‍' മൂന്ന് മണിക്ക് തൃപ്രയാര്‍ നിന്നും ഇടത്തോട്ട് പോകുന്ന വഴിയില്‍ ഒരു കിലോമീറ്റര്‍ കഴിഞ്ഞാല്‍ കാണുന്ന ആല്‍ത്തറയില്‍ കാത്ത് നില്‍ക്കാമെന്നാണ് പറഞ്ഞിരിക്കുന്നത്. പറഞ്ഞ സമയത്തിന് മുമ്പെ ഞങ്ങളവിടെ എത്തിയ ശേഷം, അശോകന്‍ ചൂണ്ടി കാണിച്ച ഇടത്തെ വഴിയിലുള്ള വീടിന് മുമ്പില്‍ ഗാര്‍ഡനുള്ള, മൂന്നാമത്തെ ടെറസ് വീട്ടിലെത്തിയപ്പോഴേക്കും ബ്രോക്കറും അവിടെ എത്തി ചേര്‍ന്നു. പെണ്‍ കുട്ടിയുടെ അച്ഛന്‍ ഗള്‍ഫില്‍ ആയത് കാരണം അവിടെ ഞങ്ങളെ വരവേറ്റത് കുട്ടിയുടെ വല്യച്ഛനായിരുന്നു. മൂപ്പര്‍ ഞങ്ങളെ വീട്ടില്‍ കയറുന്നതിന് മുമ്പ് വീടിന്റെ വടക്ക് വശത്ത് കൊണ്ടുപോയി ആദ്യം പറമ്പ് കാണിക്കുകയാണ് ചെയ്തത്... 'ഞങ്ങള്‍ സ്ഥല കച്ചോടത്തിനല്ല, പെണ്ണ് കാണുവാനാണ് വന്നതെന്ന്' എനിക്ക് പറയണമെന്നുണ്ടായിരുന്നു... എന്നാല്‍ ജാതിമരങ്ങളും, കായ്ച്ചു നില്‍ക്കുന്ന വലിയ ഒരു കുടംമ്പുളി മരവും, കടച്ചക്ക പ്ലാവും, പുളിമരവും, കുറെ തെങ്ങുകളുമൊക്കെയായി നല്ല പച്ചപ്പു നിറഞ്ഞുനില്‍ക്കുന്ന പുരയിടത്തില്‍ അസ്സലൊരു ഇരുനില വീട് നില്‍ക്കുന്ന ദൃശ്യ ഭംഗി വേറെ ഒന്ന് തന്നെയായിരുന്നു...!  കൂടാതെ പിന്നാമ്പുറത്ത് ഒരു കൊച്ചു കുളം, വിറകുപുര കം കയ്യാലയടക്കം ഒരു ടോയ്ലറ്റ്, അതിന്റെയടുത്ത് 'നെറ്റ'ടിച്ച ഒരു കോഴിക്കൂടും നേരെ അപ്പുറത്ത് ഒരു പട്ടി കൂടും... അതില്‍ ഞങ്ങളെ കണ്ട് കുരച്ചു കൊണ്ടു നില്‍ക്കുന്ന അള്‍സേഷന്‍ നായയും, അടുക്കള ജനലില്‍ കൂടിയുള്ള ചില ഒളിഞ്ഞു നോട്ടങ്ങളും മറ്റും കണ്ടപ്പോള്‍ ഞങ്ങള്‍ക്കാണ് അപ്പോള്‍ ശരിക്കും നാണം വന്നത്... പിന്നീട് വീട്ടില്‍ കയറി സിറ്റൗട്ടില്‍ ഇരുന്നുള്ള വര്‍ത്തമാനത്തിന്‍ ഇടയില്‍ പെണ്‍കുട്ടിയുടെ നാട്ടിക കോളേജില്‍ ഡിഗ്രിക്ക് പഠിക്കുന്ന ആങ്ങള ചെക്കനെ എവിടെയൊ നല്ല കണ്ടു പരിചയം..? വല്ല്യച്ഛന്‍ കാര്‍ന്നോര്‍ നിര്‍ത്താതെ മാലപ്പടക്കത്തിന് തീ പിടിച്ച മാതിരി ബന്ധുക്കളായ പലരെയും, അവരുടെ വീട്ടുപേരും മറ്റും പറഞ്ഞ് അതിന്റെ ബന്ധം വിശദീകരിച്ച് വിനോദേട്ടനെ ശ്വാസം മുട്ടിച്ചു കൊണ്ടിരിക്കുമ്പോള്‍, ഞാനതെല്ലാം കേള്‍ക്കുന്ന ഭാവത്തില്‍ പെണ്‍കുട്ടിയോട് ചോദിക്കേണ്ട 'ഇന്റര്‍വ്യൂ' ചോദ്യങ്ങള്‍ മനസ്സിലിട്ട് 'റിവ്യൂ' ചെയ്യുകയായിരുന്നു... കുറച്ച് കഴിഞ്ഞപ്പോള്‍ 'ഹോം മെയ്ഡ്' പരിപ്പുവടയും, പ്ലം കേക്കും, കായ വറുത്തതുമൊക്കെ ഒരുക്കി വെച്ചിരിക്കുന്ന അകത്തുള്ള ഡൈനിങ് ടേബിളിലേക്ക് വല്യച്ഛന്‍ ഞങ്ങളെ ആനയിച്ചു. ഞാനൊരു പരിപ്പുവട എടുത്ത് കടിച്ചു കൊണ്ടിരിക്കുന്നതിനിടയില്‍ വല്യച്ഛന്‍  ''മോളെ അനൂ.. ചായ കൊണ്ടു വാ,''  എന്നതിന് പിന്നാലെ ചായക്കോപ്പയുമായി പെണ്‍കുട്ടിയും, ഒപ്പം അവളുടെ അമ്മയും എത്തി. പെണ്‍കുട്ടിയെ കണ്ടതും പെട്ടെന്ന് എന്റെ വായില്‍ നിന്നും ഒരു വല്ലാത്ത ശബ്ദം പുറപ്പെട്ടു... ''സോറി... പരിപ്പുവടക്കുള്ളിലെ മുളക് കടിച്ചതാണെന്ന് '' പറഞ്ഞ് ഞാന്‍ അവിടെ സ്തംഭതനായി ഇരുന്നു പോയി....! ഒരിക്കല്‍ കുറച്ചു കാലം എന്റെ പ്രണയിനിയായിരുന്ന അനിതയായിരിന്നു, മഞ്ഞയില്‍ നീല പൂക്കളുള്ള സാരിയുടുത്ത് അടുത്തു വന്നു നിന്ന ആ പെണ്‍കിടാവ്... എല്ലാവര്‍ക്കും അനു, ചയ പകര്‍ന്നു തന്നിട്ട്, ചുമ്മാ ചിരിച്ചുകൊണ്ടവിടെ നിന്നു.  ഇതിനിടയില്‍ വിനോദേട്ടന്‍ അനിതയോട് എന്തൊക്കെയോ ചോദിക്കുന്നതും, ആയതിനെല്ലാം ചൂണ്ടാണി വിരലില്‍ സാരീടെ കോന്തല ചുറ്റിയും അഴിച്ചും അവള്‍ ഉരുവിടുന്ന ഉത്തരങ്ങളും കേട്ടു... എന്റെ ചോദ്യാവലികള്‍ മുഴുവന്‍ ഇറങ്ങിപ്പോയ കാരണം, അവളുടെ അമ്മ കണിമംഗലത്തെ ഇളയമ്മയുടെയും, ഞങ്ങളുടെയുമൊക്കെ വിശേഷങ്ങള്‍ ചോദിച്ച് എന്നെ അവിടെ ശരിക്ക് ഇരുത്തി കളഞ്ഞു....  ഇതിനിടയില്‍ അന്നവിടെ സന്നിഹിതരായിരുന്ന മറ്റുള്ളവരെയൊക്കെ പരിചയപ്പെടുത്തി. തിരിച്ചുപോകേണ്ട നേരത്ത് അനിത എന്നോട് ഒരു ചോദ്യം  ''എന്താ ഈ മുരളി മാഷ്‌ക്ക്.. പറ്റീത്..?  പണ്ടത്തെ പോലത്തെ ഉഷാറൊന്നും കാണാനില്ലല്ലോ..?'' '' ഞാനെന്തുട്ട് പറയാനാ.., ഇന്ന് വിനോദേട്ടനല്ലേ 'കാന്‍ഡിഡേറ്റ്... ആള് കേറി ഗോളടിച്ചോട്ടെന്ന്... വച്ചു..''  എന്ന് പറഞ്ഞ്, 'ബൈ' ചൊല്ലി തിരിച്ചു പോന്നു..! മടക്കയാത്രയില്‍ സ്‌കൂട്ടറില്‍ പിന്നിലിരുന്ന് വിനോദേട്ടന്‍ ''എനിക്ക് കുട്ടീനേം, വീട്ടുകാരേം, പരിസരോംമൊക്കെ നന്നായി ഇഷ്ടപ്പെട്ടൂട്ടാ..., നിനക്കോടാ... മുര്‍ല്ല്യേ..? ''  ''എനിക്കും എല്ലാം കൊണ്ടും ബോധ്യായി.. അസ്സല് കേസാ ത് '' എന്ന് മാത്രം പറഞ്ഞു.  അല്ലാണ്ട്  അനിതേനെ മൂന്നാല് കൊല്ലം മുമ്പ് മുതലേ എനിക്കും പെരുത്ത് ഇഷ്ടായിരുന്നൂന്ന് പറയാന്‍ പറ്റോ ...ല്ലെ   എന്തിന് പറയുവാന്‍ മൂന്ന് മാസത്തിനുള്ളില്‍ വിരുന്നും, ജാതകം വാങ്ങലും, കെട്ടുകല്യാണവും, റിസപ്ഷനുമൊക്കെയായി വിനോദേട്ടന്റെ കല്യാണം കെങ്കേമമായി നടന്നു ... അനിത എനിക്ക് അനിതേടത്തിയായി മാറി ...! പിന്നീട് അനിതേടത്തിക്ക് ഒരു കൊല്ലത്തിനുള്ളില്‍ വിനോദേട്ടന്റെ വീടിനടുത്തുള്ള ഒരു എയ്ഡഡ് സ്‌കൂളില്‍ കൊഴ കൊടുത്തിട്ടാണെങ്കിലും ടീച്ചറുദ്യോഗം കിട്ടി. ശേഷം രണ്ട് മക്കളുടെ മാതാവായി, ഇപ്പോള്‍ അമ്മായിയമ്മയും, ആ സ്‌കൂളിലെ തന്നെ ഹെഡ്മിസ്ട്രസുമാണ് എന്റെ ഈ ആദ്യ പെണ്ണുകാണലിലെ നായിക... വിനോദേട്ടന്‍ രണ്ട് കൊല്ലം മുമ്പ് ഇറിഗേഷന്‍ വകുപ്പിലെ സൂപ്രണ്ടുദ്യോഗത്തില്‍ നിന്നും റിട്ടയറായി കൃഷിയിലും, അല്‍പ്പം പൊതുകാര്യങ്ങളിലും ഇടപ്പെട്ട് നടക്കുന്നു. ഒന്നൊര വര്‍ഷം മുമ്പ് ഞങ്ങള്‍ നാട്ടിലെത്തിയപ്പോള്‍ വിനോദേട്ടന്റെ മകന്റെ കല്യാണത്തിന് മുന്നോടിയായി നടക്കുന്ന വിരുന്നു കഴിച്ചിലിന്റന്ന് ഞങ്ങള്‍ എല്ലാ വീട്ടുകാരുടെ മുന്നില്‍ വെച്ചാണ് എന്റെയും അനിത ടീച്ചറുടെയും പഴയ കാല  പ്രണയ കഥകള്‍ ഞാന്‍ വെളിവാക്കിയത് ...! ആയതെല്ലാം കേട്ട് അന്നവിടെയുള്ളവര്‍ക്കെല്ലാം പൊട്ടി ചിരിക്കുവാന്‍ ഒരു വകയായി എന്നുമാത്രം... ഇത് കേട്ടപ്പോള്‍ എന്റെ ഭാര്യ അനിതേടത്തിയോട് ''ഇങ്ങോരെ അന്ന് തേച്ചിട്ട് പോയത് കൊണ്ട് അനിതേച്ചി രക്ഷപ്പെട്ടു, കഷ്ടപ്പാട് മുഴുവന്‍ എനിക്കല്ലേ കിട്ടീത് '' എന്ന് പരിതപിക്കുന്നത് കേട്ടു... 'എന്ത് ചെയ്യാനാ കഷ്ടപ്പാടും, ദുരിതവും ആര്‍ക്കാണെന്ന് മ്‌ള് കെട്ട്യോന്‍മാര്‍ക്ക് മാത്രമല്ലെ അറിയൂ ... അല്ലെ കൂട്ടരെ' ... ! !